Przybora, Jeremi

Zgłoszenie do artykułu: Przybora, Jeremi

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Przybora, Jeremi

Data urodzenia:

12 grudnia 1915

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Data śmierci:

4 marca 2004

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje

Literat, dramaturg i reżyser, także aktor i kompozytor. Studiował w Akademii Nauk Politycznych, w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1937 r. wygrał konkurs na spikera radiowego. Do 1939 r. pracował w Polskim Radiu w Warszawie, w latach 1945–1947 w Bydgoszczy. W 1948 r. powrócił do Warszawy i ponownie związał się z Polskim Radiem. Od 1948 r. współpracował z Jerzym Wasowskim.

Współtworzył radiowy Teatrzyk Eterek (1948–1958); cykle audycji radiowych My z przyjacielemListy z podróży; TV Kabaret Starszych Panów (1958–1970) i Kabaret Jeszcze Starszych Panów (1978–1980); liczne programy i widowiska TV.

Jest autorem:

– zbiorów utworów satyrycznych i tekstów piosenek Spacerek przez Eterek, Baśnie Szeherezadka, Kabaret Starszych Panów – Wybór tekstów, Listy z podróży, Dziecko szczęścia, Divertimento, Ciociu, przestrasz wujka, Mieszanka firmowa, Autoportret z piosenką;

– librett muzykałów Panna Zuzanna, Gołoledź (muz. Jerzy Wasowski), musicalu Ścigana (muz. Adam Sławiński) i Piotruś Pan (na podstawie prozy James’a Matthew Barrie’go, muz. Janusz Stokłosa);

– sztuk teatralnych i TV Jedzcie stokrotki, Balladyna ’68, Rachunek nieprawdopodobieństwa, X 333, Ślepe uczucie doktora Wyprostka, Dzień bez kłamstwa, Przyjaciel przyjdzie wieczorem, Pani X przeprasza, Telefon zaufaniaJedna, jedyna, wyśniona;

– cykli TV Teatr Nieduży Jeremiego Przybory (Departament XIII, Definitywny upadek Premiera, Gołoledź, Medea, moja sympatia, Dziewczynka z zapałkami, Rozmowa z młodym mężczyzną), Divertimento (Stomatologiczne, C-moll, Nr 3, Opus 4 Sylwestrowe, Deszczowa suita, Opus 5, Wizyty, Opus 7), Opowieści Starszego Pana, Dobranocki, Gawędy Jeryego Przybory, Kabaret Starszych Panów (wersja czarno-biała: Zupełnie inna historia, Niespodziewany koniec lata, Nieznani sprawcy, Przerwa w podróży, 14 i ¾, Ostatni naiwni, Zaopiekujcie się Leonem, Piosenka jest dobra na wszystko), Kabaret Jeszcze Starszych Panów (wersja kolorowa: Herbatka, Tajemniczy mecenas, Noc pełna wiatru, Smuteczek, Kaloryferia, Zielony karnawał, Kwitnące szczeble, Niespodziewany koniec lata);

– scenariusza filmu Upał (współautor Jadwiga Berens, reż. Kazimierz Kutz);

– tekstów do Symfonii buffo na sopran, bas, chór i orkiestrę symfoniczną (muz. Adam Sławiński);

– tekstów piosenek do spektakli Studencka miłość, TaffyGarden Party;

– tekstów piosenek m.in. dla Hanny Banaszak, Ewy Bem, Wojciecha Gąssowskiego, Bogusława MecaIreny Santor oraz aktorów Kabaretu Starszych Panów, m.in. dla Mieczysława Czechowicza, Wiesława Gołasa, Kaliny Jędrusik, Barbary Krafftówny, Zofii Kucówny, Ireny Kwiatkowskiej, Bohdana Łazuki, Wiesława MichnikowskiegoJaremy Stępowskiego.

Jego karierze poświęcone są m.in. hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 90 i 137), program TV Piosenka jest dobra na wszystko (reż. Ryszard Wolański) oraz programy TV Magdy Umer Zimy żal, Dziecko szczęścia, Zwierzenia przy fortepianie, Lwi pazur mistrza, Z archiwum i pamięci – Jerzego Przybora.

Jest laureatem:

– I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61 za Embarras,

– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za DeszczTo było tak,

– I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63 za Nie pamiętam,

– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’81 za Ja dla pana czasu nie mam,

– honorowego Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’89,

– „Superwiktora” (wspólnie z Jerzym Wasowskim) w 1993 r. dla autora najciekawszego programu w 40-leciu TVP,

– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2000 (wspólnie z Jerzym Wasowskim) w kategorii płyta roku – poezja śpiewana (CD Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski: Piosenki Kabaretu Starszych Panów, vol. 1-5).

W latach 1994-99 ukazał się cykl pamiętników Przymknięte oko opaczności: Memuarów cz. I, Przymknięte oko opaczności: Memuarów cz. II, Zdążyć z happy endem: Memuarów cz. III) wydany przez Tenten. Jest także autorem książkowych antologii Kabaretu Starszych Panów Autoportret z piosenką, Kabaret Starszych Panów I, Piosenki prawie wszystkie oraz Piotruś Pan, libretto musicalu[1].

Bibliografia