Tytuł: |
Hej, w dzień Narodzenia |
Klasyfikacja: |
kolęda |
Melodię zapisują kancjonały benedyktynek staniąteckich z 1754 i 1758 r. Jej pierwsza fraza jest uderzająco zbliżona do pierwszej frazy innej kolędy z tychże kancjonałów – Krzyknijcie muzy. Wersja dziś śpiewana znajduje swoją dokumentację u Mioduszewskiego (Pastorałki i kolędy, 1843).
Sam tekst notuje kancjonał staniątecki Boczkowskiego z 1707 r. (wariant incipitu: Dziś dzień narodzenia), rękopis BJ 3639 oraz kantyczka karmelitańska Chybińskiego w swej II części. W zbiorach drukowanych tekst pojawia się w wydaniu Szlichtyna z 1767 i 1785 r. w dziale „pieśni nowych” oraz w Pieśniach nabożnych z 1796 r. w analogicznym dziale[1].
1. |
Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 80, 81, 175, 176. |
2. |
Egert-Romanowska, Joanna, Thor, Piort Robert, Kolędy: chwała na wysokości a pokój na ziemi!, wyd. 3, Warszawa, Wydawnictwo Alfa-Wero, 1990, s. 61, 62. |
3. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 42. |
4. |
Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 12. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.