Kriegsgefangenenpost

Zgłoszenie do artykułu: Kriegsgefangenenpost

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Kriegsgefangenenpost

Autor słów:

Nowicki, Andrzej[1]

Autor muzyki:

Markowski, Andrzej[1]

Landy, Jan[1]

Landy, Adam[4]

Data powstania:

1939

Informacje

(wersja muzyczna powstała w obozie jeńców wojennych)

Ta dostojna, poważna pieśń jeńców wojennych, uczestników kampanii wrześniowej, a drukowana po wyzwoleniu prawie wyłącznie jako wiersz, powstała w Oflagu IX B nad Lahnem. Prawykonanie pieśni Kriegsgefangenenpost, z muzyką skomponowaną przez ppor. Jana Landego, z zawodu pianistę, odbyło się 2 grudnia 1939 roku na wieczorze jenieckim zatytułowanym Czarna kawa przy piwie. Śpiewał ją ppor. Jerzy Michałowski. Tekst powielony w oflagu dotarł wkrótce do okupowanego kraju i do innych obozów jenieckich i w ten sposób szeroko się rozpowszechnił. Trafił także (oczywiście bez nut) na karty wydanej na przełomie lat 1940/1941 w Warszawie konspiracyjnej Antologii poezji współczesnej „Narcyza Kwiatka” pod pseudonimem „Novum”.

(wersja muzyczna skomponowana w okupowanym kraju)

W roku 1941 pojawiły się w okupowanym kraju nuty z tekstem Kriegsgefangenenpost. Ale melodia nie przypominała tej, którą Jan Landy skomponował w obozie. Maria Hoffman-Urbańska udostępniła mi oryginalną odbitkę nut, wykonaną konspiracyjnie w Lublinie na światłoczułym papierze i opatrzoną następującą, odręczną dedykacją: „Kochanemu Tomciowi – pierwszemu wykonawcy tejże piosenki w dowód wdzięczności za doskonałe wykonanie i w dowód przyjaźni – Andrzej. Lublin, dnia 2.IX.43”. Z lewej strony nut umieszczony był rysunek przedstawiający teren jenieckiego obozu, a obok napis: „słowa Nowicki, muzyka Andrzej-Jerzy”. Ustaliłem, że tym pierwszym wykonawcą był Tomasz Dąbrowski. W latach wojny śpiewał on pieśni patriotyczne na konspiracyjnych koncertach w Warszawie, Lublinie, Chełmie i w Krakowie. Według relacji Tomasza Dąbrowskiego autorem dedykacji był Andrzej Markowski, który akompaniował mu w czasie wykonania pieśni w Lublinie. Kriegsgefangenenpost była jego pierwszą poważniejszą kompozycją. Powstała na przełomie lat 1940/41. Utrzymana w rytmie tanga, różni się zasadniczo od muzyki napisanej przez ppor. Jana Landego w obozie jeńców. Jest barwniejsza i nie tak smutna. Wykonywana była na koncertach konspiracyjnych, przy czym w Warszawie upowszechniał ją Witold Elektorowicz, który – jako pierwszy – otrzymał od Markowskiego nuty „ołówkowe”. Po wojnie kompozycja Kriegsgefangenenpost weszła w skład ilustracji muzycznej filmu „Zezowate szczęście”[1]. Piosenkę do tego filmu wykonywała w 1960 r. Sława Przybylska[3].

Według Jana Olesika (w publikacji Oflag IIC Woldenberg, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1988, s. 204) muzykę do Kriegsgefangenenpost skomponował nie Jan Landy, ale jego brat, Adam. Olesik w przypisie powołuje się na publikację Stanisława Marczaka-Oborskiego Teatr czasu wojny 1939–1945 (Warszawa 1967, s. 80). Osoba podporucznika Jana Landego u Olesika w ogóle nie występuje, mimo, że życiu kulturalnemu poświęca sporo miejsca[4].

Bibliografia