Rozprószeni po wszem świecie –
Bez ojczyzny ludzie,
Zeszliśmy się wreszcie przecie
Przy wojennym trudzie.
Marsz, marsz, marsz, marsz, marsz Polacy!
Marsz, dzielny narodzie!
Odpoczniemy po swej pracy
W ojczystej zagrodzie.
Z wiosną zagrzmi trąbka nasza,
Pocwałują konie,
Sławą polskiego pałasza
Zagrzmi polskie błonie.
Marsz, marsz...
Przejdziem Wisłę i Wołynie,
Popasiem w Kijowie,
Zimą na węgierskim winie
Staniemy w Krakowie.
Marsz, marsz...
Od Krakowa bita droga
Na bój wiedzie krwawy,
Gdy pobijem Niemca wroga,
Wejdziem do Warszawy.
Marsz, marsz...
Nad królewski gród zhańbiony
Wzlecą orły białe,
Hukną działa, jękną dzwony –
Polakom na chwałę.
Marsz, marsz...
Hen od Karpat śpiew wspaniały
Popłynie do Dźwiny,
Wiedź nas, wodzu, wiedź do chwały
Wodzu nasz jedyny.
1. |
Roliński Adam, A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć...: pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914–1918: antologia, wyd. 2, Kraków, Księgarnia Akademicka, 1996, s. 221, 222, 429. |
2. |
Szul Bogusław, Piosenki leguna tułacza, Warszawa, 1919, s. 61, 62, 182. |