Oj, ziemio, ty ziemio sieroto
I srebro jest w tobie i złoto;
Dla wszystkich jest w tobie dość chleba,
Tylko cię miłować potrzeba.
Oj, ziemio, ty matko rodzona,
Przytulasz ty wszystkich do łona,
Oj, dajesz ty życiu swe siły,
A rozkwiecasz kwiecie z mogiły.
Oj, ziemio, ty ziemio kochana,
A bądźże ty ludziom zjednana,
Kto serce ci swoje oddaje,