Pieśń przy krosnach

Zgłoszenie do artykułu: Pieśń przy krosnach

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Spod igiełek kwiaty rosną mknie za ściegiem ścieg:

żałuj, żałuj hoża wiosno, że cię tuli śnieg,

zanim niebo się ukorzy twój kobierzec z róż,

my pod stopy Matki Bożej nasz złożymy już,

z wyrazem wdzięcznej dani jak wiosenny czar

dziś Królowej Niebios Pani z serc złożymy dar.[1]

Wariant 2

Strzałka

Spod igiełek kwiaty rosną, mknie za ściegiem ścieg,

Żałuj, żałuj, hoża wiosno, że cię tuli śnieg

Zanim niebu się ukorzy twój kobierzec z róż,

my pod stopy Matki Bożej nasz złożymy już

Zanim wiosenne przyjdą dary mnóstwo mlodych par

Na bławatach tej ofiary serc zamienią dar,

Zamienią serca, zamienią dar.[2]

Wariant 3

Strzałka

Spod igiełek kwiaty rosną,

Mknie za ściegiem ścieg,

Żałuj, żałuj, hoża wiosno,

Że cię tuli śnieg!

Zanim niebu się ukorzy

Twój kobierzec z róż,

My pod stopy Matki Bożej

nasz złożymy już.

Nim wiosenne przyjdą dary,

/Mnóstwo młodych par

Na bławatach tej ofiary

Serc zamieni dar./bis[3]