Tytuł: |
Słuchajcie, koledzy, mojej opowieści |
Pieśń została nadesłana przez Tadeusza Korczaka w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”. Niestety, brak jej zapisu nutowego. Utwór był śpiewany w oddziałach Batalionów Chłopskich. Jest to adaptowany do miejscowych warunków wariant popularnej piosenki, wykonywanej często przez śpiewaków ulicznych i kolejowych. Odmienne wersje wydrukowane zostały w następujących zbiorach:
– Posłuchajcie, ludzie, z. I (luty 1943 r.), s. 1 – wydawnictwo Komisji Propagandy Biura Informacji i Propagandy KG AK;
– Zakazane piosenki, s. 13;
– Dzikowski Stanisław Niemiec wyszydzony, s. 151;
– Załęski Grzegorz Satyra w konspiracji, s. 281;
– Wieczorkiewicz Bronisław Gwara warszawska, s. 416.
Piosenka pojawiła się także w filmie pt. Zakazane piosenki w reżyserii Leonarda Buczkowskiego (1900–1967), scenariusz napisał Ludwik Starski (1903–1984), a nad opracowaniem muzycznym czuwał Roman Palester (1907–1989). Film powstał w Łodzi w 1945 r. w Wytwórni Filmowej Wojska Polskiego[1].
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 73, 74. |
