Wymarsz uderzenia

Zgłoszenie do artykułu: Wymarsz uderzenia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Wymarsz uderzenia

A jeśli będzie wiosna

Autor słów:

Trzebiński, Andrzej

Autor muzyki:

Kopczyński, Onufry Bronisław

Informacje

Piosenka żołnierska Wymarsz Uderzenia rozpowszechniła się dość szeroko, śpiewano ją nie tylko w Warszawie i na szlakach partyzanckich Batalionu Uderzenia, ale i w innych oddziałach. To było przyczyną powstania kilku wersji znacznie odbiegających od oryginału, a wśród nich najbardziej znanej A jeśli będzie wiosna. Tę właśnie przypomniano w 1967 r. w Teatrze Klasycznym w Warszawie podczas premiery widowiska muzycznego Dziś do ciebie przyjść nie mogę. W oryginalnym brzmieniu piosenkę wraz z nutami opublikowano po raz pierwszy w zbiorku Konfederacji Narodu pt. Uderzenie w roku 1943 (por. wersja 1), nieco inna wersja trafiła w 1943 roku na łamy 6 nru „Do broni”. Tekst publikowano również po wojnie w 1946 r. w „Dzis_i_Jutro_2_0”, powtórzono zaś w listopadzie 1968 roku w „WTK” obok wspomnienia o jej autorze (por. wersja 2)[1].

Bibliografia