Tytuł: |
My też, pastuszkowie |
Klasyfikacja: |
kolęda |
Autor słów: |
nieznany |
Melodię pastorałki podaje Mioduszewski w Pastorałkach i kolędach (wersja muzyczna I), 1843. Tę samą piosenkę zanotował O. Kolberg (Lud 1885, Mazowsze I, nr 35) (wersja muzyczna II). Mioduszewskiego jest identyczna z melodią pastorałki Ta noc nieszczęśliwa.
Zapis tekstu znajdujemy w kantyczce karmelitańskiej Chybińskiego, w jej II części; liczy tam 10 zwrotek (u Kolberga jest ich 7, u Mioduszewskiego 9) – podajemy 1,2 i 7 (por. wersja 1). Incipit tekstu u Kolberga brzmi: Nuż my, pastuszkowie[1].
1. |
Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 126, 127, 179, 180. |
2. |
Egert-Romanowska, Joanna, Thor, Piort Robert, Kolędy: chwała na wysokości a pokój na ziemi!, wyd. 3, Warszawa, Wydawnictwo Alfa-Wero, 1990, s. 55, 56. |
3. |
Olszewski Jerzy, Śpiewnik młodej wsi: na 2 głosy, Warszawa, Centralny Związek Młodej Wsi, 1937, s. 65. |
4. |
|
5. |
|
6. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.