Nasz Kościuszko

Zgłoszenie do artykułu: Nasz Kościuszko

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Nasz Kościuszko

Pieśń ludu z roku 1794

Melodia:

ludowa

Data powstania:

1794

Informacje

Tę anonimową piosenkę ludową śpiewano po tragicznym upadku powstania kościuszkowskiego. Mimo pesymistycznych akcentów była znana i bardzo lubiana. Zamieszcza ten utwór Felicjan SzopskiŚpiewniku polskim (1916) za innymi dawnymi źródłami. Z tego cyklu pieśni opłakujących Naczelnika pochodzą i inne utwory ludowe oraz literackie, np.:

Padł Kościuszko w ręce wroga

A z nim i Polska nieboga!

Tym lamentom przeciwstawi się później Józef Wybicki, pisząc w Jeszcze_Polska_nie_zginela_(sl_Wybicki_Jozef) mało dziś znaną zwrotkę:

Na to wszystkich jedne głosy:

Dosyć tej niewoli

Mamy racławickie kosy,

Kościuszkę Bóg pozwoli[3].

Śpiewniki zawierają skrócone wersje tekstu z pominiętymi ludowymi zwrotkami rugającymi występki zdrajców w czasie rozbiorów[2].

Bibliografia

1. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 50.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. I, nr 11, s. 20.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

3. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 56, 57.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.