Jopek, Anna Maria

Zgłoszenie do artykułu: Jopek, Anna Maria

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Jopek, Anna Maria

Data urodzenia:

14 grudnia 1970

Miejsce urodzenia:

Warszawa

Informacje

Piosenkarka i wokalistka jazzowa. Córka Marii Stankiewicz – tancerki i Stanisława Jopka – śpiewaka, solistów Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Absolwentka Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie fortepianu Bronisławy Kawalli. Studiowała filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Była stypendystką Towarzystwa im. Fryderyka Chopina (1987–1988) i Columbia University (USA) w 1989 r. Uczyła się śpiewu u Darii Iwińskiej oraz na warsztatach jazzowych w Manhattan School of Music w Nowym Jorku. Debiutowała jako pianistka w Filharmonii Narodowej w jednym z koncertów poświęconych muzyce Wolfganga Amadeusza Mozarta. Jako wokalistka zadebiutowała podczas warsztatów jazzowych w Nowym Jorku.

Brała udział w nagraniach płytowych Henryka Miśkiewicza, Włodzimierza Nahornego, braci JackaWojciecha Niedzielów, Ireny SantorJana Tomaszewskiego. Reprezentowała polską piosenkę w konkursie Eurowizji w Dublinie w 1996 r. Zagrała epizodyczną rolę w filmie Szabla od komendanta (reż. Jan Jakub Kolski). Dokonała nagrań własnego repertuaru dla Programu III Polskiego Radia oraz na swój debiutancki CD Anna Maria Jopek: Ale jestem.

W 2002 r. zaprosiła do współpracy amerykańskiego gitarzystę jazzowego Pata Metheny’ego przy nagraniu CD Upojenie. Śpiewała w duecie z Bobbym McFerrinem. W nagraniu CD ID uczestniczyli także muzycy o światowej sławie, m.in. Richard Bona, Mino Cinelu. Współpracowała także z Brandfordem Marsalisem. Christianem McBride’em i Manu Katache’m. W 2008 r. wystąpiła w Hollywood Bowl (USA) w koncercie pt. Bossa Nova at 50 u boku największych sław tego gatunku.

Jest laureatką:

– II nagrody w Międzynarodowym Konkursie Piosenki „Białostockie malwy” za wykonanie piosenki Pomilczmy trochę,

– nagrody za wybitną indywidualność artystyczną oraz nagrody dziennikarzy na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Słowiańskiej Witebsk ‘94,

– ankiety Jazz Top magazynu „Jazz Forum” w kategorii Nadzieja Roku w 1995 r. i w kategorii wokalistka w 1998 r.,

– nagrody Programu III Polskiego Radia im. Mateusza Święcickiego w 1997 r. za debiut roku,

– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ‘97 w kategorii fonograficzny debiut roku,

– tzw. „Paszportu na cały świat” tygodnika „Polityka” w 2002 r. w kategorii rock-pop-estrada: „za płytę pt. Upojenie, która stała się wydarzeniem muzycznym roku, niezwykły talent wokalny i artystyczną dojrzałość”,

– Wiktora 2002,

– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2002 w kategorii wokalistka roku i produkcja muzyczna roku (CD Anna Maria Jopek & Friends with Pat Metheny: Upojenie),

– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2003 w kategorii wokalistka roku,

– Wiktora 2003[1].

Bibliografia