Nazwisko: |
Ławrusiewicz, Jan Stanisław |
Data urodzenia: |
17 sierpnia 1907 |
Miejsce urodzenia: |
Kraków |
Data śmierci: |
8 czerwca 1982 |
Miejsce śmierci: |
Poznań |
Kompozytor, autor tekstów, dyrygent, gitarzysta, wibrafonista. Zawodowo działał jako muzyk od 1927 r. Pod koniec lat dwudziestych założył wraz z Franciszkiem Związkiem orkiestrę jazzową pod nazwą The Crazy Kiddies Jazz. Od 1932 r. działał nieprzerwanie w Warszawie. W „Syrenie Record” prowadził Orkiestrę Gitar Hawajskich oraz Trio Hawajskie Jana Ławrusiewicza. Działał również jako dyrygent orkiestr tanecznych (m.in. z muzykiem R. Aszem). W „Syrenie Record” dokonywał wielu nagrań na gitarze klasycznej i hawajskiej, a także na wchodzącym wówczas w użycie wibrafonie.
Prowadził Zespół Hawajski w wytwórni „Columbia”, towarzyszył przy nagraniach wielu solistom, np. Terné_Zofia. Później prowadził taki sam zespół w wytwórni „Odeon”. Do końca 1934 r. był wibrafonistą w orkiestrze Kazimierza Englarda. Następnie został w Zakopanem zaangażowany do orkiestry słynnego skrzypka Emila Brüh. Od 1935 r. należał do Małej Orkiestry Polskiego Radia, kierowanej przez Zdzisława Górzyńskiego.
Był kompozytorem muzyki rozrywkowej i tanecznej, pisywał teksty piosenek, należał do Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. W latach 1946–1947 dokonywał nagrań w poznańskiej wytwórni płyt „Melodie”. Był pierwszym po wojnie polskim gitarzystą, grającym na gitarze elektrycznej. Od 1947 r. należał do orkiestry teatru „Syrena”, najpierw w Łodzi, następnie w Warszawie[1].