Był pianistą, kompozytorem, dyrygentem, akompaniatorem. Kształcił się u Stanisława Niewiadomskiego w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego. Następnie wyjechał do Wiednia, gdzie w 1920 r. ukończył Państwową Akademię Muzyczną.

W 1921 r. zadebiutował jako kompozytor baletem Zaklęte trzewiczki. Pierwszym, szeroko znanym jego osiągnięciem kompozytorskim była muzyka do pierwszej polskiej operetki pt. Król kawy (z librettem Mariana Hemara), wystawionej we Lwowie w 1927 r. W tym okresie Müller był na stałe związany z kawiarnią „Szkocką” we Lwowie, gdzie występował jako akompaniator. W początkach lat trzydziestych przeniósł się do Warszawy. Zasłynął tu przede wszystkim jako znakomity pianista-akompaniator, występował w ekskluzywnych kawiarniach: „Swann” (gdzie objął również kierownictwo występów wokalnych) oraz „SIM”.

Był kompozytorem piosenek do operetek: Benatzky’ego Całus i nic więcej^[2], Waldena Szarotka^[3], baletu Królewna Lala, napisał wiele znanych piosenek. W pierwszych miesiącach okupacji hitlerowskiej napisał wspólnie z Eugeniuszem Żytomirskim piosenkę Ukochana ja wrócę, która zdobyła duży rozgłos i wkrótce jej wykonywanie zostało zabronione przez hitlerowców. Do wybuchy powstania warszawskiego był akompaniatorem w kawiarni „Swann”, m.in. towarzyszył Mieczysławowi Foggowi w dziesiątkach koncertów.

Po II wojnie światowej wyemigrował do Brazylii i osiadł na stałe w Săo Paulo. Występował jako pianista w polskim „Klubie 44”, działał jako pedagog, komponował, napisał m.in. Fantazję na fortepian z orkiestrą, Wielkiego Poloneza, Koncert fortepianowy na tematy brazylijskie (niedokończony), balety: Evocacao Triste i Solidao oraz balet oparty na motywach powieści Oscara Wilde’a – Portret Doriana Grey’a, humoreskę Tico Tico no fuba. Ponadto współpracował z wydawnictwem brazylijskim „Fermata”, należał do brazylijskiego związku kompozytorów, przez wiele lat był stałym akompaniatorem i kierownikiem muzycznym w szkole baletowej Haliny Biernackiej-Rosentalowej, współpracował z telewizją^[2].

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.