Nazwisko: |
Rudnicki, Marian Teofil |
Data urodzenia: |
7 marca 1888 |
Miejsce urodzenia: |
Kraków |
Data śmierci: |
31 grudnia 1944 |
Miejsce śmierci: |
Kraków |
Początkowo kształcił się w Krakowie w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego, następnie studiował kompozycję i dyrygenturę pod kierunkiem Bolesława Wallek-Walewskiego. Około 1910 r. debiutował jako dyrygent, obejmując kierownictwo Chóru Akademickiego w rodzinnym Krakowie. Następnie w latach 1915-1917 dyrygował orkiestrą w czasie przedstawień operowych w Teatrze Miejskim, był dyrygentem operetki Krakowskiej i Orkiestry Miejskiej Teatru Ludowego. W 1919 r. wyjechał do Warszawy, obejmując dyrygenturę w Operze Warszawskiej, prowadził również przez jakiś czas orkiestrę Teatru Polskiego. Od 1935 r. zajmował stanowisko kierownika wydziału muzycznego „Polskiego Radia” w Warszawie. Na tym posterunku trwał do kapitulacji stolicy w 1939 r. Paraliż, którym został dotknięty, utrudniał mu nie tylko poruszanie się, lecz przede wszystkim uniemożliwiał rozwinięcie w pełni talentu kompozytorskiego. Mimo choroby do końca życia brał udział w pracy konspiracyjnej. Zmarł według jednych źródeł w Krakowie (Lista strat kultury polskiej, s. 234), a według innych w Warszawie (Słownik muzyków polskich, t. 2, s. 157)[1].
Dyrygent. Z wykształcenia był pianistą i kompozytorem, studiował w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie. Pracę dyrygencką rozpoczął w 1910 r. jako kierownik Chóru Akademickiego. Później dyrygował przedstawieniami Towarzystwa Operowego w Teatrze Miejskim im. Juliusza Słowackiego. W latach 1916–1919 był dyrygentem operetki w Miejskim Teatrze Ludowym. Po przeniesieniu się do Warszawy zaczął we wrześniu 1919 r. pracę dyrygencką w Teatrze Wielkim. Na stanowisku tym pozostawał do wybuchu II wojny światowej. Pod jego dyrekcją przygotowano wiele prapremierowych przedstawień oper, m.in. Grajka Tadeusza Joteyki, Zemsty Zygmunta Noskowskiego. Gościnnie dyrygował orkiestrą Teatru Polskiego jak również kierował Chórem Oficerskim. W latach dwudziestych współpracował z „Syreną Record” przy realizacji nagrań operowych i symfonicznych. Był kompozytorem ilustracji muzycznych dla teatru i filmu oraz utworów fortepianowych i pieśni[2].
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.