Wokalista, kabareciarz, felietonista, scenarzysta, showmen, działacz społeczny. Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku^[2]. Absolwent kulturoznawstwa na Wydziale Teorii Literatury, Teatru i Filmu Uniwersytetu Łódzkiego – specjalność teatrologia, magisterium w 1989 r. na temat happeningów Pomarańczowej Alternatywy^[3].

Karierę estradową zaczął dość wcześnie. Jako 10 latek brał udział w pokazach mody szkolnej na Jarmarku Dominikańskim, gdzie występował przez trzy sezony w charakterze modela^[3]. Już w wieku 14 lat założył swój pierwszy kabaret o nazwie Tapeta. Jako 16-latek utworzył wraz z kolegami z I Liceum Ogólnokształcącego własne pismo o nazwie „Gilotyna”, gdzie publikował debiutanckie teksty satyryczne i felietony. Trzy lata później w stanie wojennym był jednym z założycieli podziemnego Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego oraz aktywistą pacyfistycznego Ruchu „Wolność i Pokój”. Pod koniec lat 80-tych organizował happeningi Pomarańczowej Alternatywy^[2], która swoimi akcjami ulicznymi ośmieszała i przedrzeźniała władze. Skiba był liderem łódzkiej Pomarańczowej Alternatywy, zwanej Galerią Działań Maniakalnych. Na podstawie prowadzonych przez niego manifestacji Józef Robakowski (znany artysta nurtu video art) oraz Maciej Drygas (czołowy polski dokumentalista) nakręcili film pt. Zabawy Polaków, prezentowany w galeriach na całym świecie, w tym w USA i Kanadzie. W 2008 r. działania happeningowe Skiby stały się zadaniem maturalnym na teście egzaminacyjnym z Wiedzy o Społeczeństwie. Maturę z tego przedmiotu zdawało wtedy 230 tysięcy osób^[3].

W czasie studiów Krzysztof Skiba był czynnym uczestnikiem działań Teatru Studenckiego „Pstrąg-Grupa 80”, z którym występował w całej Polsce, a także na festiwalach teatralnych we Włoszech i Francji^[2]. W latach 80-tych kilkanaście razy go zatrzymywała i aresztowała Służba Bezpieczeństwa – o jego zatrzymaniu na festiwalu rockowym w Jarocinie można przeczytać w książce Jarocin w obiektywie bezpieki. W 1985 r. przesiedział trzy miesiące w areszcie za rozrzucanie antykomunistycznych ulotek, a SB usiłowała usunąć go ze studiów – o tych wydarzeniach mówi m.in. nakręcony w marcu 2009 r. przez Marcina Więcława dla Discovery Channel i TVN Historia dwuodcinkowy film poświęcony Skibie pt. Byłem figurantem SB^[3].

Razem z Big Cycem nagrał 15 płyt, które sprzedały się w ponad dwumilionowym nakładzie egzemplarzy. Skiba wraz z zespołem otrzymał kilku nagród oraz wyróżnień muzycznych, m.in.: tytułów „Przebój Roku” (Berlin Zachodni), „Zespół Roku” (Big Cyc), natomiast sam Skiba został wyróżniony jako „Autor Tekstów Roku” w 1991 r. w plebiscycie pisma „Rock and Roll” oraz nagrodą stacji radiowych Play Box w 1997 r. za przebój roku pt. Makumba. Jako solista wydał także dwie płyty: Wąchole (1998 r.) i Skiba dla dorosłych (2003 r.)^[2]. Trudno uwierzyć, ale początkowo w zamierzeniach muzyków Big Cyc miał być tylko jednorazowym wygłupem studenckim. Zespół szybko jednak zdobył popularność swymi bezkompromisowymi i ironicznymi tekstami stając się po latach jednym z najbardziej popularnych zespołów rockowych w Polsce^[3].

Krzysztof Skiba jest członkiem kilku stowarzyszeń twórczych w tym Związku Autorów i Kompozytorów – ZAIKS, gdzie zarejestrowano ponad 150 piosenek jego autorstwa. Najsłynniejsze przeboje: to Berlin Zachodni, Jak słodko zostać świrem, Makumba, Guma, Świat według Kiepskich, Kumple Janosika, Moherowe berety.

Krzysztof Skiba jest autorem scenariuszy licznych programów TV. Występuje również jako prowadzący rozlicznych, telewizyjnych show:

– w latach 1992–1999 współprowadził (razem z Pawłem Konnakiem) program rozrywkowy pt. Lalamido w TVP 2, za co w 1993 r. otrzymał Grand Prix dla muzycznych programów telewizyjnych na Festiwalu Piosenki w Sopocie;

– w 2000 r. występował w publicystycznym programie Siedem na Siedem w telewizji RTL 7^[2] wspólnie z Marcinem Wolskim, Michałem Ogórkiem, Stefanem Friedmanem, Marią Czubaszek i Dorotą Stalińską^[3];

– w 2002 r. prezentował w TVP 2 wspólnie z Pawłem Konnakiem autorski program satyryczny Wakacyjna akademia Konja i Skiby;

– w 2003 r. prowadził w telewizji Polsat program rozrywkowy na licencji brytyjskiej, oparty na żartach z ukrytą kamerą, pt. Uwaga! Hotel;

– w tym samym roku prowadził wspólnie z Cezarym Pazurą program rozrywkowy Pazury Skiby w telewizji Polsat;

– w 2006 r. zrealizował dla TVP 2 dwa programy rozrywkowe z udziałem znanych gwiazd polskiej estrady pt. I ty zostaniesz czterdziestolatkiem;

– wspólnie z Tomaszem Raczkiem i Jackiem Kaczyńskim był też prowadzącym program rozrywkowy Oko na miasto (Polsat 2006);

– w 2007 r. wspólnie z podróżniczką i pisarką Beatą Pawlikowską prowadził program Podróże z żartem w TVP 2, który zyskał dużą sympatię widzów, gdy gospodarzami byli Pawlikowska i Skiba, a niektóre z nagrywanych odcinków osiągały zawrotną oglądalność;

– przez ponad dwa lata (2007–2009) prowadził nadawany dwa razy w miesiącu program muzyczny Mini Szansa (reż. Elżbieta Skrętkowska), w którym przeboje znanych wykonawców śpiewały zdolne dzieci w wieku przedszkolnym;

– ma na koncie także współpracę z mniejszymi stacjami jak np. Tele 5, dla której realizował cykl programów kabaretowych Skibomagiel;

– w 2009 r. w TVP Info emitowany był nowy program pt. Chwyty codzienne, w którym Krzysztof Skiba i Maciej Kraszewski komentowali zabawnie wydarzenia minionego tygodnia.

W telewizji prowadził lub współprowadził liczne imprezy muzyczne takie jak:

– Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu (koncert premier 2006 wspólnie z Tomaszem Kammelem, koncert Super Duety z Robertem Janowskim w 2009 r.),

– koncerty Szansy na Sukces (koncert „Raz na ludowo” 2003 TVP 2),

– koncert „Sylwester w Dwójce” (TVP 2002 z Pawłem Konnakiem) oraz wspólnie z Grażyną Torbicką, Beatą Sadowską i Anią Popek największy w Polsce koncert sylwestrowy dla TVP 2 w 2007 roku we Wrocławiu,

– w 2006 r. wspólnie z Bogusławem Kaczyńskim poprowadził dla TVP 2 w Operze Wrocławskiej koncert „Arie ze śmiechem”.

– pięciokrotnie współprowadził dla telewizji w latach 2001–2006 gale Festiwalu Teledysków Yach Film (w duetach z Bogusławem Kaczyńskim, Moniką Richardson, Cezarym Pazurą, Michałem Milowiczem, Iwoną Guzowską)^[3].

W 2006 r. tygodnik „Polityka” (nr 16 z 22 kwietnia) zaliczył Skibę do pierwszej dziesiątki najlepszych showmenów telewizyjnych w kraju. Jest on częstym gościem programów typu talk show. Udzielał wywiadów w programach takich jak Wieczór z wampirem Wojtka Jagielskiego, Ibisekcji Krzysztofa Ibisza, Rozmowy w toku Ewy Drzazgi, Na każdy temat Mariusza Szczygła, Mieście kobiet Małgorzaty Rogalskiej, a także programach Szymona Majewskiego, Kuby Wojewódzkiego, Wojciecha Cejrowskiego, Michała Figurskiego i wielu innych^[3].

Występował też w rolach epizodycznych w filmach oraz serialach: Co dzień bliżej nieba, Republika Ostrowska, O dwóch takich, co nic nie ukradli, Świat według Kiepskich, Król przedmieścia, Segment ’76^[2]. W marcu i kwietniu 2009 grał gościnnie w Teatrze Buffo (m.in. z Nataszą Urbańską) w spektaklu Karuzela marzeń w reżyserii Janusza Józefowicza. Oprócz stałych występów z grupą Big Cyc Krzysztof Skiba prowadzi także swój kabaret, w którym wspólnie z innymi artystami parodiuje znane gwiazdy światowych estrad. Kabaretowe popisy Skiby prezentowano wielokrotnie w telewizji w programach takich jak: „Sylwester z Dwójką”, „Kabaretowa Liga Dwójki”, „Kraj się śmieje”, „Fabryka śmiechu”. Jako gość specjalny kabaretu Ani Mru Mru Krzysztof Skiba wygrał w barwach Ani Mru Mru edycje programu „Kabaretowa Liga Dwójki” w 2005 r^[3].

Poza działalnością estradową i muzyczną Krzysztof Skiba zajmuje się również publicystyką. Swoje teksty zamieszczał początkowo w pismach drugiego obiegu o charakterze anarchistycznym („Gilotyna”, „Homek”, „A Cappella”). Pisywał felietony oraz opowiadania do kultowego w latach 80-tych kwartalnika literackiego „Brulion”. Od 1989 r., po zniesieniu cenzury, publikował felietony w „Gazecie Wyborczej”. Jego prace ukazywały się też w gazetach takich jak: „Dziennik Bałtycki”, oraz w nieistniejących już pismach: „Tygodnik Gdański”, „Tygodnik Literacki”, „Krakowski Kpiarz” czy w młodzieżowym piśmie „Luz”. Pojedyncze teksty zamawiały u niego takie pisma jak: tygodnik „Przekrój” czy „Tygodnik Powszechny”. Wiele artykułów zamieszczał w popularnych miesięcznikach dla mężczyzn takich jak „CKM” czy „Hustler”. Od 2005 r. publikuje felietony w miesięczniku studenckim „Dlaczego”, gdzie ma swoją stałą rubrykę zabawnych porad, a od 2006 r. cykl jego osobistych felietonów „Skibą w łeb” w dziale polecanych blogów zamieszcza portal Wirtualna Polska. Od 2002 r. jest stałym współpracownikiem tygodnika społeczno-politycznego „Wprost” – publikowanie w tym periodyku przyniosło mu rozgłos i uznanie jako felietoniście. Drukowany tam cykl „Skibą w mur” doczekał się wersji książkowej pod tym samym tytułem w 2005 r. wydanej przez wydawnictwo „Zysk i s-ka”^[2].

Krzysztof Skiba dubbingował postać Pumpernikla w komedii niemiecko-amerykańskiej Siedmiu krasnoludków – las to za mało. Film produkcji Universal Pictures wszedł na polskie ekrany w 2007. W tym samym roku w kultowej grze komputerowej Fallout 3 użyczył swego głosu postaci Three Doga zbuntowanego didżeja stacji radiowej, który kieruje walką na terenach post apokaliptycznego imperium Pustkowi. W 2006 r. jego felietony radiowe nadawał Pierwszy Program Polskiego Radia w popularnej audycji Cztery Pory Roku. W 2007 r. Skiba prezentował swe satyryczne felietony w radiu Wawa w ramach cyklu Obserwator. W czerwcu i lipcu 2009 r. na antenie AntyRadia czytał serie swoich Opowiadań podwodnych^[3].

Happeningi, skandale, wydarzenia:

16 sierpnia 1985 r. podczas festiwalu rockowego w Jarocinie Krzysztof Skiba został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa w trakcie akcji rozrzucania antywojskowych ulotek. Nie miał przy sobie dokumentów i był półnagi. Początkowo nie podawał swojego nazwiska i przedstawiał się jako Jimmi Hendrix. Noc spędził w areszcie w Jarocinie, a dzień później został przewieziony do aresztu śledczego w Kaliszu, gdzie na mocy decyzji prokuratora przetrzymywano go trzy miesiące. Skibę aresztowano z politycznego paragrafu o „rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji godzących w sojusz ze Związkiem Radzieckim”. SB szykowała proces Skibie oraz podjęła próby usunięcia go z Uniwersytetu. Krzysztof Skiba opuścił areszt w wyniku ogłoszenia tzw. małej amnestii dla więźniów politycznych, którzy byli pierwszy raz aresztowani.

1 czerwca 1988 r. Skiba wraz z Dorotą Wysocką i Tomaszem Gadułą wdrapał się w żółtych kalesonach na dach kiosku „Ruch” przy Domu Handlowym „Magda” urządzając Niezależne Obchody Dnia Dziecka pod hasłem „Światu pokój – dzieciom mieszkania”. Happening zakończył się interwencją dwóch kompanii ZOMO, w kierunku których Skiba i jego przyjaciele rzucali cukierki „krówki”. Wszystkich uczestników happeningu zatrzymano na 48 godzin w areszcie i wymierzono wysokie kolegia.

7 listopada 1988 r. w Łodzi Skiba i kilkanaście innych osób z Galerii Działań Maniakalnych biegało po ulicy Piotrkowskiej z tabliczkami z napisem „Galopująca inflacja”. Wszystkich uczestników happeningu aresztowało MO i SB. Zatrzymani zostali pobici na komisariacie Łódź Śródmieście. Sześciu osobom w tym Krzysztofowi Skibie wymierzono wysokie kolegia.

W maju 1989 r. podczas występu plenerowego grupy Big Cyc przy klubie „77” Skiba został porwany sprzed klubu przez funkcjonariuszy SB i zawieziony na komisariat.

W czerwcu 1990 r. podczas Festiwalu w Opolu w trakcie koncertu Rock Opole Krzysztof Skiba podczas występu zespołu Big Cyc wbiegł z transparentem „Polska” goniąc osobnika z napisem „Europa”.

W kwietniu 1998 r. w Warszawie przed Ministerstwem Finansów wspólnie z Januszem Korwinem Mikke zjadł formularze zeznań podatkowych protestując w ten sposób przeciwko wysokim podatkom.

W lutym 1999 r. w Katowicach podczas imprezy Muzycznej Play Box Skiba pokazał goły tyłek i zadedykował go ówczesnemu premierowi Jerzemu Buzkowi, który był obecny na widowni. Po tym wydarzeniu rząd Jerzego Buzka upadł i nie podniósł się do dzisiaj.

Ciekawostki:

Felietony Skiby są tłumaczone na język francuski w ramach ćwiczeń Szkoły Tłumaczy działającej przy paryskiej Sorbonie.

W bibliotece słynnego Instytutu Literackiego w Paryżu znajdują się podziemne pisma satyryczne redagowane przez Skibę. Krzysztof Skiba odwiedził Instytut w 1989 r. i spotkał się z Jerzym Giedroyciem, który zamówił u niego książkę o Pomarańczowej Alternatywie^[3].