Śliwiak, Tadeusz

Zgłoszenie do artykułu: Śliwiak, Tadeusz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Śliwiak, Tadeusz

Data urodzenia:

23 stycznia 1928

Miejsce urodzenia:

Lwów

Data śmierci:

3 grudnia 1994

Miejsce śmierci:

Kraków

Informacje

Poeta, tłumacz, autor tekstów piosenek i aktor. Studiował medycynę w Warszawie i Wrocławiu. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W latach 1949–1960 był aktorem Teatru Rapsodycznego i Starego Teatru. Jako poeta debiutował w 1947 r. w „Słowie Polskim”. Publikował wiersze w prasie krajowej i zagranicznej, tłumaczył wiersze z francuskiego, niemieckiego, ukraińskiego i węgierskiego. Był współzałożycielem krakowskiej grupy literackiej „Barbarus”, należał też do grupy literackiej „Muszyna”. Był kierownikiem literackim w krakowskich teatrach, prasie kulturalnej i TV.

Jest autorem:

– poematu Astrolabium z jodłowego drzewa;

– wierszy zebranych w tomikach: Drogi i ulice, Co dzień umiera jeden Bóg, Wyspa galerników, Żywica, Poemat o wiejskiej rzeźni, Święty worek, Czytanie mrowiska, Ruchoma przystań, Widnokres, Rajskie wrony, Płonący gołębnik, Dłużnicy nadziei, Chityna, Odmroczenia, Koń maści muzycznej, Próba wiary, Niebieska koszula, Złota trąbka, Dotyk, KolczugaSłownik wyrazów światłoczułych;

– wierszy dla dzieci wydanych w tomikach: Dzień dobry muzyko, Koncert na leśnej polanie, Imieniny pana Fleta, Szczygle figle, Lody pana Chmurki, Ptasi telewizor, Słoń w sklepie z porcelaną, A śnieżek prószy, Zielona sowa, Pan słoń, Spacer lwa, Krakowski stragan, Żabi koncert, Bajkoteka pierwszaBajkoteka druga;

– poetyckich spektakli teatralnych, widowisk TV i słuchowisk radiowych, m.in.: Kopernik, U Serafina, Niepożegnany, Biuro rzeczy znalezionych, Figle z makiem, Cytrynowy rower, Kabaret z papugą, Voda i Vietar, Ja Maria;

– tekstów piosenek m.in. dla Bronisławy Baranowskiej, Dżambli, Anny German, Marka Grechuty, Reginy Pisarek, Sławy Przybylskiej, Joanny Rawik, Waweli, Jana WojdakaAndrzeja Zauchy.

Jest laureatem:

– nagrody poetyckiej na Festiwalu Studenckim w Gdańsku w 1961 r.,

– I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za piosenkę Jeśli chcesz, proszę wstąp,

– III nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’66 za Nie chodź tą ulicą,

– III nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63 za Noc wie o wszystkim,

– III nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’64 za piosenkę Dziewczyna wopisty,

– wyróżnienia Ministerstwo Obrony Narodowej w dziedzinie małych form scenicznych w 1964 r[1].

Bibliografia