Wariant 1
StrzałkaPasterze mili, coście widzieli?
Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego,
Syna Bożego.
Co za pałac miał, gdzie gospodą stał?
Szopa bydłu przyzwoita i to jeszcze źle pokryta
Pałacem była.
Jakie łóżeczko miał Paniąteczko?
Marmur twardy, żłób kamienny! Na tem Depozyt zbawienny
Spoczywał łożu.
Co za obicie miało to Dziecię?
Wisząc z pod strzech pajęczyna Boga i Maryi Syna
Obiciem była.
W jakiej odzieży Pan nieba leży?
Za purpurę, perły drogie, ustroiła Go w ubogie
Pieluszki nędza.
Czyli w wygodach, czy spał w swobodach?
Na barłogu, os trem sianie, delikatne spało Panie,
A nie w łabędziami.
Co za bankiety, co miał za wety?
Piersi niewinnej Mateńki nad kanar słodszych maleńki
Kosztował Panie.
Kto asystował, kto Go pilnował?
Wół i osioł przyklękali, parą Go swą zagrzewali,
Dworzanie Jego.
Jakie kapele nuciły trele?
Aniołowie Mu śpiewali, my na dudkach przygrywali,
Skoczno, wesoło.
Kto więcej śpieszył, by Dziecię cieszył?
Józef stary z Panieneczką za melodyjną piosneczką
Dziecię cieszyli.
Jakieście dary dali, ofiary?
Sercaśmy własne oddali, a odchodząc poklękali,
Czołem Mu bili.
Toż i my śpieszmy, dary Mu nieśmy.
Przyjmie nas Jezus kochany, Zbawca nasz i Pan nad pany,
Wariant 2
StrzałkaPasterze mili, coście, widzieli? –
Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego, –
Syna Bożego.
Co za, pałac miał, gdzie gospodą stał? –
Szopa bydłu przyzwoita i to jeszcze źle pokryta, –
Pałacem była.
Jakie łóżeczko miało Paniąteczko? –
Marmur twardy, żłób kamienny, na tem depozyt zbawienny, –
Spoczywał łożu.
Co za obicie miało to Dziecię? –
Wisząc z pod strzech pajęczyna, Boga oraz Matki Syna, –
Obiciem była.
W jakiej odzieży Pan nieba leży? –
Za purpurę, perły drogie, ustroiła Go w ubogie –
Pieluszki nędza.
Czyli w wygodach, czy spał w swobodach? –
Na barłogu, ostrem sianie, delikatne spało Panie, –
A nie w łabędziach.
Co za bankiety, co miał za wety –
Piersi niewinnej Mateńki mad kanar słodszy maleńki –
Kosztował Panie.
Kto asystował, kto Go pilnował?
Wół i osioł przyklękali, parą Go swą zagrzewali, –
Dworzanie Jego.
Kto więcej spieszył, Dziecię ucieszył? –
Józef stary z Panieneczką melodyjną swą piosneczką –
Dziecię cieszyli.
Jakieście dary, dali ofiary? –
Sercaśmy własne oddali, a odchodząc poklękali. –
Czołem Mu bili.[3]
1. |
Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 21, 22, 182, 183. |
2. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 86, 87. |
3. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 66, 67. |
4. |
Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 19, 20. |
5. |
|
6. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.