Tytuł: |
Pieśń Polski Podziemnej |
Autor słów: |
|
Melodia: |
hymnu ludowego Gdy naród do boju |
Data powstania: |
1941 |
Autorem był poeta Leon Pasternak. Kiedy wybuchła wojna w 1939 r., opuścił Warszawę i przybył do Lwowa. Tam, podczas półtorarocznego pobytu, nie zaniedbywał poezji, napisał wiele wierszy, które w 1941 r. wydał w Kijowie w tomiku Wiersze wybrane. Opuścił Lwów w momencie napaści hitlerowskiej na Związek Radziecki i od tej pory przebywał w różnych miejscowościach poza frontem. Pod koniec 1941 r. przybył do Kazania i tu pod wpływem nadchodzących z Polski informacji o wzrastającym ruchu oporu napisał Pieśń Polski Podziemnej. Kiedy w 1943 r. objął kierownictwo literackie Teatrzyku Żołnierza przy I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki w Sielcach, włączył ją do pierwszego programu. Kompozytor nie był mu potrzebny, melodia pochodziła z pieśni Gdy naród do boju, którą około 1836 r. napisał Gustaw Ehrenberg. Utwór Leona Pasternaka opublikowano w 1944 r. w Śpiewniku żołnierza polskiego, który opracowała przebywająca w ZSRR dr Zofia Lissa. Po zakończeniu wojny drukowano piosenkę w wielu wydawnictwach m. in. Pieśni narodowe, które ukazały się w 1946 r. w Paryżu, zbiór wierszy i pieśni Nike ze spalonych miast, który wydano w Warszawie w 1960, i Pieśni gniewne z 1962 r. Autor zamieścił ją również w zbiorze własnych wspomnień, które zatytułował W marszu i na biwaku i opublikował drukiem w 1958 r[1].
