Wariant 1
StrzałkaPod żaglami „Zawiszy”
Życie płynie jak w baśni,
Czy to w sztormie, czy w ciszy,
Czy w noc ciemną, dzień jasny.
Białe żagle na maszcie
Mają widok mocarny.
W sercu radość i siła,
To „Zawisza” nasz „Czarny”.
Kiedy grot ma dwie refy,
Fala pokład zalewa,
To załoga „Zawiszy”
Czuje wtedy, że pływa.
Więc popłyńmy raz jeszcze
W tę dal siną bez końca,
Aby użyć swobody,
Wiatru, morza i słońca.[1]
Wariant 2
StrzałkaPod żaglami „Zawiszy”
życie płynie jak w bajce,
czy to w sztormie, czy w ciszy,
czy w noc ciemną, dzień jasny.
Białe żagle na masztach –
jest to widok mocarny,
w sercu radość i siła,
to „Zawisza” nasz „Czarny”.
Kiedy grot ma dwie refy,
fala pokład zalewa,
to załoga „Zawiszy”
czuje wtedy, że pływa.
Więc popłyńmy raz jeszcze
w tę dal siną bez końca,
aby użyć swobody,
Wariant 3
StrzałkaNa pokładzie „Zawiszy”
Życie płynie jak w baśni,
Czy to w sztormie, czy w ciszy,
Czy w noc ciemną, w dzień jasny.
Białe żagle na masztach,
A ich widok mocarny,
W sercu radość i siła,
To „Zawisza” jest „Czarny”.
Kiedy grot ma dwa refy –
Fala pokład nam zmywa,
To załoga „Zawiszy”
Czuje wtedy, że pływa.
Więc popłyńmy raz jeszcze
W tę dal cichą bez końca,
Aby użyć swobody,
Wiatru, morza i słońca.[3]
1. |
Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 184. |
2. |
Heering Krzysztof, Śpiewnik harcerski, Warszawa, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 99, 100. |
3. |
Bogusz Stanisława, Mocarni Polski miłowaniem: antologia pieśni i wierszy Polski Walczącej 1939–1945, Warszawa, Dom Wojska Polskiego, 2006, s. 16–18. |
4. |
|
5. |
http://www.zawiszaczarny.pl/index1.php?page=historia3 |
6. |
Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 328, 329. |