Pod żaglami „Zawiszy”

Zgłoszenie do artykułu: Pod żaglami „Zawiszy”

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Pod żaglami „Zawiszy”

Życie płynie jak w baśni,

Czy to w sztormie, czy w ciszy,

Czy w noc ciemną, dzień jasny.

Białe żagle na maszcie

Mają widok mocarny.

W sercu radość i siła,

To „Zawisza” nasz „Czarny”.

Kiedy grot ma dwie refy,

Fala pokład zalewa,

To załoga „Zawiszy”

Czuje wtedy, że pływa.

Więc popłyńmy raz jeszcze

W tę dal siną bez końca,

Aby użyć swobody,

Wiatru, morza i słońca.[1]

Wariant 2

Strzałka

Pod żaglami „Zawiszy”

życie płynie jak w bajce,

czy to w sztormie, czy w ciszy,

czy w noc ciemną, dzień jasny.

Białe żagle na masztach –

jest to widok mocarny,

w sercu radość i siła,

to „Zawisza” nasz „Czarny”.

Kiedy grot ma dwie refy,

fala pokład zalewa,

to załoga „Zawiszy”

czuje wtedy, że pływa.

Więc popłyńmy raz jeszcze

w tę dal siną bez końca,

aby użyć swobody,

wiatru, morza i słońca.[2], [6]

Wariant 3

Strzałka

Na pokładzie „Zawiszy”

Życie płynie jak w baśni,

Czy to w sztormie, czy w ciszy,

Czy w noc ciemną, w dzień jasny.

Białe żagle na masztach,

A ich widok mocarny,

W sercu radość i siła,

To „Zawisza” jest „Czarny”.

Kiedy grot ma dwa refy –

Fala pokład nam zmywa,

To załoga „Zawiszy”

Czuje wtedy, że pływa.

Więc popłyńmy raz jeszcze

W tę dal cichą bez końca,

Aby użyć swobody,

Wiatru, morza i słońca.[3]

Bibliografia

1. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 184.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Heering Krzysztof, Śpiewnik harcerski, Warszawa, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 99, 100.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

3. 

Bogusz Stanisława, Mocarni Polski miłowaniem: antologia pieśni i wierszy Polski Walczącej 1939–1945, Warszawa, Dom Wojska Polskiego, 2006, s. 16–18.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

4. 

Śpiewniczek bieszczadniczek: [na głos z tekstem oraz funkcjami harmonicznymi], wyd. 10 poprawione i uzupełnione, Kielce, Aros, 1991

5. 

http://www.zawiszaczarny.pl/index1.php?page=historia3
Strona internetowa poświęcona historii jachtu „Zawisza Czarny” [odczyt: 04.03.2010].

6. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 328, 329.
W drugim wersie drugiej zwrotki występuje nieznaczna różnica z prezentowanym tekstem: To jest widok mocarny.