Wstąp, bracie, między strzelce

Zgłoszenie do artykułu: Wstąp, bracie, między strzelce

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Wstąp, bracie, między strzelce

W strzeleckim gronie

Wstąp bracie...

Klasyfikacja:

pieśń legionowa

Autor słów:

Długoszowski, Bolesław Ignacy Florian
Napisał 1-3 zwrotki utworu.

nieznany
Napisał 4-7 zwrotki utworu.

Data powstania:

sierpień 1914

Informacje

Popularną w Legionach piosenkę napisał Bolesław Długoszewski „Wieniawa” do francuskiej melodii: Au pres de ma blonde il fait beaux... w dniach 6–12 sierpnia 1914 r. W artykule Moje Piosenki autor wspomniał: „Następną (piosenkę) pisałem już w marszu na Kielce, jako szeregowiec 4 plutonu pierwszej kadrowej kompanii...” („Muzyka”, 1935, nr 5–7, s. 39)[1]. W szeregach pierwszej kadrowej maszerowali sami inteligenci, przeważcie studenci uniwersytetów zagranicznych, którzy zjechawszy do kraju na wakacje, poszli na wojnę; stąd też pierwszą kadrową zwano żartobliwie „legią cudzoziemską”. Zwrotki: 4, 5, 6 i 7 powstały nieco później[6]. Piosenka, znana powszechnie, doczekała się wersji peowiackiej (Alicja Bełcikowska, Polska Organizacja Wojskowa w pieśni i poezji, Warszawa 1939, s. 53):

Wstąp, bracie do POW,

Gdy chcesz się sławą kryć,

Tu chłopcy są morowe,

Umierać tu i żyć!

W peowiackim gronie

Służba to nie żart,

W peowiackim gronie

Służba to nie żart, o nie...

Por.: Jeziorski Władysław, Nowy śpiewnik polski 1914–1917. Kraków 1917, s. 117–118 (pt. W strzeleckim gronie)[1].

Bibliografia