Dnia pierwszego września

Zgłoszenie do artykułu: Dnia pierwszego września

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Dnia pierwszego września

Pieśń o biednej Warszawie

Posłuchajcie ludzie

Ballada o pierwszym dniu września

Autor słów:

Ryczer, Julia[4]

Melodia:

piosenki dziadowskiej[1], [2]

Data powstania:

1939

Informacje

Chyba najpopularniejsza spośród piosenek stanowiących w latach okupacji hitlerowskiej repertuar grajków i śpiewaków, którzy produkowali się na ulicach, podwórkach, w tramwajach i w pociągach. Znamy jej kilka odmian, przy czym najwcześniejsza pochodzi prawdopodobnie z końca 1939 r. Ich autorzy są dotąd bezimienni. Istnieje przypuszczenie, że autorem oryginału, na którym wzorowali się uliczni i podwórzowi „artyści”, była kobieta, żołnierz harcerskiej organizacji dywersyjnej „Wawer”. Potwierdzenie domysłu znalazłem w relacji „Niekrasickiego” – Wincentego Czerwińskiego z Warszawy. Może być w tym sporo prawdy, tym bardziej, że niektórzy członkowie „Wawra” – na zlecenie dowództwa – pisali teksty piosenek, naśladując samorodne utwory, i kolportowali je wśród warszawskich orkiestr i podwórkowo-ulicznych śpiewaków. Wszystkie wersje Posłuchajcie ludzie śpiewano na tę samą „dziadowską” melodię. Jeden z tekstów napisany w Warszawie w 1940 r., także przez nieznanego dotąd autora, zamieszczony został w zbiorku Walka trwa. Zwyciężymy! wydanym konspiracyjnie nakładem „Wiadomości Polskich”, a przygotowanym przez „Miedzę” – Stanisława Tomaszewskiego i „Mietka” – Mieczysława Radomskiego. Inna, późniejsza wersja, trafiła do zeszytu ulicznych piosenek Posłuchajcie ludzie, który ukazał się nakładem KOPR w lutym 1943 r. Piosenka występowała także pod różnymi tytułami, np. Dnia pierwszego września, Pieśń o biednej Warszawie, Posłuchajcie ludzie, Ballada o pierwszym dniu września itp. Po wyzwoleniu kilka odmiennych tekstów wydrukowano m. in. w broszurce Zakazane piosenki, w antologii Grzegorza Załęskiego Satyra w konspiracji 1939–1944 oraz w Gwarze warszawskiej dawniej i dziś Bronisława Wieczorkiewicza[1].

Tekst utworu w wariancie pierwszym został nadesłany przez Irenę Bińkowską, a w wariancie trzecim przez Danutę Mańkowską w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”. Niestety, brak zapisu nutowego w przypadku obu wersji[3].

Wieloletnie domysły dotyczące potencjalnego autorstwa tekstu zostały już rozwiane. Słowa pieśni napisała Julia Ryczer, która pochodziła z rodziny o tradycjach patriotycznych, jej dziadek był lekarzem w Legionach Polskich. W okresie międzywojennym udzielała się w chórze kościelnym. W pierwszych dniach wojny obronnej 1939 r., uciekła wraz z rodziną z Podkowy Leśnej, obawiając się nadciągających wojsk niemieckich. Celem ich ucieczki była Warszawa, gdzie niestety podczas nalotu zginęła jej córka Anna Maria. Julia Ryczer wraz z mężem poszukiwali córki przez trzy dni. Pod wpływem tego rodzinnego dramatu napisała piosenkę pt. Posłuchajcie ludzie, którą przekazała śpiewającym na ulicach chłopcom. Za ten utwór była poszukiwana przez hitlerowców. Po wojnie nie ujawniła się jako autorka piosenki, przez co tekst uchodził przez wiele lat za anonimowy.

Posłuchajcie ludzie jest jedną z najbardziej znanych i obecnych w kulturze polskiej piosenek. Wśród jej wykonawców należy wymienić Stanisława Grzesiuka oraz zespół Dzieci z Brodą. Piosenka pojawiła się także w filmie Leonarda Buczkowskiego pt. „Zakazane piosenki”[5].

Bibliografia