Pieśniarka i aktorka, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie w 1969 r. Zanim w 1972 r. trafiła do Piwnicy pod Baranami, grała już w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego. W teatrze tym występowała w latach 1969–1991, grając, m.in. rolę Marianny Splendorek w Onych Witkacego w 1985 r. Od 1992 r. jest aktorką Teatru STU, gdzie wystąpiła, m.in.: w roli Erny w Prezydentkach (reż. Grzegorz Wiśniewski) i w Wariacie i zakonnicy Witkacego.

Zagrała wiele ról w Teatrze Telewizji, m.in.: Rudą Małgośkę w Wielkim Testamencie Franciszka Villona (1972 r., reż. Irena Wollen), Katarzynę w Płatonowie Antoniego Czechowa (1976 r., reż. Bogdan Hussakowski), Tamarkę w spektaklu Noc Walpurgii albo kroki... Wieniedikta Jerofiejewa (1991 r., reż. Kazimierz Kutz) i kobietę w Zwierzoczłeku Tadeusza Konwickiego (1995, reż. Mikołaj Grabowski). Zagrała też wiele znaczących ról filmowych. Wystąpiła, m.in. w roli Róży w Zmorach (1978 r., reż. Wojciech Marczewski), Eli w Marcowych migdałach (1989 r., reż. Radosław Piwowarski), w roli kobiety w wizji Gustawa w Spisie cudzołożnic (1994 r., reż. Jerzy Stuhr), a także w serialach Na dobre i na złe (2002 r.) i Świat według Kiepskich (2004 r.).

W Piwnicy pod Baranami wykonywała piosenki do słów Haliny Poświatowskiej, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Wiesława Dymnego, Witolda Gombrowicza, Bolesława Leśmiana i Stanisława Ignacego Witkiewicza. W 1997 r. nagrała kasetę pt. Ta nasza młodość, której reedycja ukazała się w 2002 r. w serii Polskiego Radia Artyści Piwnicy pod Baranami. Piosenki umieszczone na płycie (m.in.: Jaka szkoda, Sonet i Zabij ten lęk) zostały skomponowane przez takich artystów, jak: Leszek Długosz, Marek Grechuta, Jan Kanty Pawluśkiewicz i Stanisław Radwan. Gościnnie wystąpili, m.in.: Dorota Ślęzak, Ewa Wnukowa i Wojcicki_Jacek.

Demoniczno-liryczne interpretacje Haliny Wyrodek to niemal małe dziełka sceniczne. Uwagę zwraca piosenka, która przyniosła jej sławę – tytułowa Ta nasza młodość do słów Tadeusza Leśniaka i z muzyką Zygmunta Koniecznego, piosenka-hymn Piwnicy pod Baranami, którą – jak twierdził Piotr Skrzynecki – wykonywać może tylko ona. Pod wpływem piosenek Ta nasza młodość i Pięć i pół bladego Józka powstały filmy autorstwa Andrzeja Warchała o takich samych tytułach^[1].