Nazwisko: |
Moczulski, Leszek Aleksander |
Data urodzenia: |
18 lutego 1938 |
Miejsce urodzenia: |
Suwałki |
Data śmierci: |
17 grudnia 2017 |
Poeta i autor tekstów piosenek. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagielońskiego. W czasie studiów współtworzył z Leszkiem Długoszem i Wincentym Faberem działający przy Uniwersytecie Jagielońskim Teatrzyk Piosenki „Hefajstos” i grupę artystyczną „Sowizdrzał”. Na potrzeby studenckiej sceny pisał teksty piosenek do muzyki Adama Matyszkowicza (Makowicza), Andrzeja Zaryckiego i Zieliński, Andrzej.
Jako poeta debiutował w 1959 r. w „Dzienniku Polskim”. Współpracował także z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Współczesnością” i „NaGłosem”. Jest autorem wierszy wydanych w zbiorach poetyckich Nawracanie stracha na wróble, Narzędzia i instrumenty, Oddech, Głosy powrotu, Powitania, Odwitania z Suwalszczyzną, Pozdrowienia i Siedemdziesiąt widoków w drodze do Wenecji, Jej nigdy za późno; wierszy dla dzieci wydanych w zbiorkach Siedem dni stworzenia świata, Te Deum w lesie, Ciebie Boże wychwalamy, Moje kotki i Sto cudów; poematu Exodus; psalmów do oratorium Nieszpory ludźmierskie (muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz); libretta oratorium Droga, życie, miłość (muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz); tekstów kolęd i pastorałek Moje Betlejem (muz. Jacek Zieliński); piosenek m.in. dla Dżambli, Marka Grechuty, Skaldów i Andrzeja Zauchy. Jest laureatem
– „Peleryny” – nagrody za najlepszy debiut roku w 1972 r.,
– nagrody im. Andrzeja Bursy w 1973 r.,
– nagrody specjalnej na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 1967 za Uciekaj, uciekaj,
– nagrody Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 1969 za Medytacje wiejskiego listonosza,
– nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 1971 za Korowód II,
– wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 1973 za Na granicy dnia,
– I nagrody na Festiwalu Twórczości TV w 1993 r. za Nieszpory ludźmierskie[1].