Nazwisko: |
Prońko, Krystyna |
Data urodzenia: |
14 stycznia 1947 |
Miejsce urodzenia: |
Gorzów Wielkopolski |
Piosenkarka i wokalistka jazzowa, także kompozytorka. Ukończyła Technikum Chemiczne w Gorzowie Wielkopolskim. Absolwentka Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Pochodzi z utalentowanej muzycznie rodziny. Dwaj jej bracia są muzykami: Piotr gra na saksofonie, Wojciech – na kontrabasie.
Śpiewać zaczęła w 1969 r. w amatorskim zespole Refleks. Wystąpiła z nim w 1969 r. na Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu, gdzie wraz z braćmi zdobyła wyróżnienie. Rok później zadebiutowała na zawodowej scenie w prowadzonej przez Antoniego Kopffa wokalno-instrumentalnej grupie Respekt. Przez cztery miesiące śpiewała także w chórku towarzyszącym Czesławowi Niemenowi. W latach 1972–1978 współpracowała z zespołami Janusza Komana – Pokolenie i Koman Band. Występowała też jako solistka. Po ukończeniu studiów w 1979 r. prowadziła klasę wokalną na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach do 1981 r.
W 1978 r. wystąpiła w jednej z głównych ról w rock-operze 3400 lat po Ikarze (muz. Janusz Koman, libretto Bogdan Olewicz), a w 1980 r., na scenie Teatru Muzycznego w Gdyni, w śpiewogrze Kolęda Nocka (muz. Wojciech Trzciński, libretto Ernest Bryll). Widowisko to zostało zarejestrowane przez TVP (reż. Krzysztof Bukowski), a jego ścieżka dźwiękowa utrwalona na LP Kolęda Nocka.
W 1983 r. uczestniczyła w Festiwalu Muzyki Współczesnej Rainbow Music w Katowicach i w nagraniu CD Polish Percussion Works dla brytyjskiej firmy Olympus. Koncertowała na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej „Jazz Jamboree” w Warszawie w latach 1975–1976 i w 1979 r. z Big Bandem Katowice. Na Poljazz Festival w 1981 r. wystąpiła z zespołem Zbigniewa Jaremki. Współpracowała z czechosłowackim big-bandem Gustava Broma, śpiewała solo i w duetach, m.in. z Haliną Frąckowiak, Marią Jeżowską, Leonardem Kaczanowskim, Januszem Panasewiczem, Mieczysławem Szcześniakiem i Zbigniewem Wodeckim. W latach 1990–1991 brała udział w festiwalu Good News w Częstochowie. Występowała na koncertach i festiwalach za granicą, m.in. w Austrii, RFN, Szwecji, Czechosłowacji, W. Brytanii, ZSRR, USA, Kanadzie i na Kubie.
Jest laureatką:
– I nagrody za interpretację piosenek Po co ci to chłopcze i Umarłe krajobrazy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73,
– I nagrody za interpretację piosenek Anioł i róża oraz Niech moje serce kołysze ciebie do snu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75,
– nagrody dziennikarzy za interpretację Psalmu stojących w kolejce i nagrody TVP za interpretację piosenki Małe tęsknoty na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’81,
– wyróżnienia na festiwalu w Soczi (ZSRR) w 1977 r.,
– wyróżnienia na festiwalu w Castelbar (Irlandia) w 1977 r.,
– II nagrody na festiwalu w Dreźnie (NRD) w 1983 r.
Nagrody i wyróżnienia zdobyły także wykonywane lub współwykonywane przez nią piosenki:
– Wspomnienie tych dni – I nagroda na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’79 w duecie z Zbigniewem Wodeckim,
– Wielki szary nikt – wyróżnienie na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’86, Czekamy na wyrok – I nagroda na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’87.
Jest bohaterką hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 82 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Od 1990 r. zajmuje się publicystyką muzyczną, prowadzi autorskie audycje radiowe i TV w Rozgłośni Polskiego Radia i Ośrodku Telewizyjnym w Katowicach. W 2001 r. została wykładowcą Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[1].