Bóg się rodzi

Zgłoszenie do artykułu: Bóg się rodzi

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Bóg się rodzi – moc truchleje,

Pan niebiosów – obnażony!

Ogień krzepnie – blask ciemnieje,

Ma granice – Nieskończony!

Wzgardzony – okryty chwałą,

Śmiertelny – Król nad wiekami,

A Słowo Ciałem się stało

i mieszkało między nami.

Cóż masz niebo, nad ziemiany?

Bóg porzucił szczęście swoje.

Wszedł między lud ukochany,

Dzieląc z nim trudy i znoje

Niemało cierpiał, niemało,

Żeśmy byli winni sami,

A Słowo...

W nędznej szopie urodzony.

Żłób mu za kolebkę dano,

Cóż jest, czym był otoczony?

Bydło, pasterze i siano.

Ubodzy: was to spotkało

Witać Go przed bogaczami

A Słowo...

Potem i króle widziani,

cisną się między prostotą,

niosąc dary Panu w dani:

mirrę, kadzidło i złoto.

Bóstwo to razem zmieszało

z wieśniaczymi ofiarami.

A Słowo...

Podnieś rękę, Boże Dziecię,

Błogosław Ojczyznę miłą,

W dobrych radach, dobrym bycie.

Wspieraj jej siłę swą siłą.

Dom nasz i majętność całą

I wszystkie wioski z miastami.

A Słowo...[1], [3], [6], [7], [8], [9]

Wariant 2

Strzałka

Bóg się rodzi, moc truchleje,

Pan niebiosów obnażony;

ogień krzepnie, blask ciemnieje,

ma granice Nieskończony.

Wzgardzony – okryty chwałą,

śmiertelny – Król nad wiekami;

a Słowo Ciałem się stało

i mieszkało między nami.

Cóż, masz niebo nad ziemiany?

Bóg porzucił szczęście twoje,

wszedł między lud ukochany,

dzieląc z nim trudy i znoje:

niemało cierpiał, niemało,

żeśmy byli winni sami;

a Słowo Ciałem się stało

i mieszkało między nami.

W nędznej szopie urodzony,

żłób Mu za kolebkę dano;

cóż jest, czym był otoczony?

Bydło, pasterze i siano.

Ubodzy, was to spotkało

witać Go przed bogaczami;

a Słowo Ciałem się stało

i mieszkało między nami.

Potem i króle widziani,

cisną się między prostotą,

niosąc dary Panu w dani:

mirrę, kadzidło i złoto.

Bóstwo to razem zmieszało

z wieśniaczymi ofiarami;

a Słowo Ciałem się stało

i mieszkało między nami.

Podnieś rękę, Boże Dziecię,

błogosław ojczyznę miłą,

w dobrych radach, w dobrym bycie

wspieraj jej siłę swą siłą,

dom nasz i majętność całą,

i Twoje wioski z miastami;

a Słowo Ciałem się stało

i mieszkało między nami.[2], [4], [5]

Bibliografia

1. 

Wozowska Ewa, Wielki Śpiewnik Polski, Poznań, In Rock, 2003, s. 581.

2. 

Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 11, 12, 172.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

3. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 20, 21.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

4. 

Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 63, 64.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Utwór pochodzi ze śpiewnika księdza Mioduszewskiego.

5. 

Świerzyński Michał, Boże Narodzenie: Piosnka pastuszka: Kolendy: Prelud pastoralny: na fortepian lub harmonium wraz z tekstem. Z. 1, Kraków, s. 8.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu. Publikacja zawara pierwszą zwrotkę i refren utworu.

6. 

Chojecki Leon, 12 kolęd, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1935, s. 2, 3.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Zawiera natomiast opracowanie na łatwy układ na fortepian autorstwa Leona Chojeckiego. Publikacja zawiera pierwszą zwrotkę i refren utworu.

7. 

Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 6.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Zawiera natomiast opracowanie na 4 głosy męskie autorstwa Tomasza Flasza. Publikacja zawiera pierwszą, drugą oraz piątą zwrotkę utworu.

8. 

Galas Stanisław, Najpiękniejsze kolędy polskie: na akordeon, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1958, s. 5.

9. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 202.
Publikacja zawiera trzy pierwsze zwrotki utworu.