Pieśń Rykowa

Zgłoszenie do artykułu: Pieśń Rykowa

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Porównaj

Check Box 1

Wariant 1

Strzałka

Co to za gwar,

wesoły car,

bo mu margraf projekt przysłał

jak ugasić żar.

Dalej, carze, ruszaj w tany,

bo nowe brzęczą kajdany,

nowe świszczą baty, knuty,

świeża płynie krew!/bis

Stój, carze, stój,

nie ustał bój.

Jeszcze wiara jest w obozie,

słychać polskie „tuj”.

Póki jeden Polak żyje,

póki jedno serce bije,

poty musisz czuwać, carze,

i na czatach stać, i zemsty się bać.

I przyjdzie czas,

gdy będziesz nasz.

Zamienim berło w kajdany,

i w konopny pas!

Wtedy będziesz wisieć, carze,

a wraz z tobą dygnitarze.

My pod wami potańcujem,

to życie dla nas!/bis^[1]

Check Box 1

Wariant 2

Strzałka

Co to za gwar?

Wesoły car.

Bo mu margaf projekt przystał,

Jak ugasić pożar?

Dalej, carze, ruszaj w tany,

Bo nowe brzęczą kajdany,

Nowe świszczą baty, knuty,

Świeża płynie krew,

Świeża płynie krew!

Jak srogi lew,

Pij ludzką krew,

Pożryj ciała męczenników

I nieś mordów śpiew.

Hulaj, hulaj, hulaj carze,

A wraz z tobą dygnitarze!

Niech wam podłość z czoła świeci,

Bo na czele car,

Bo na czele car!

Stój, carze, stój,

Nie ustał bój,

Jeszcze wiara jest w obozie,

Słychać polskie: tuj(1)!

Póki jeden Polak żyje,

Póki jedno serce bije,

Poty musisz czuwać, carze,

I na czatach stać!

I zemsty się bać!

Lecz przyjdzie czas,

Że będziesz nasz,

Zamienim berło w kajdany

I w konopny pas!

Wtedy, będziesz wisieć,

A wraz z tobą dygnitarze,

My pod wami potańcujem,

To życie dla nas,

To zemsta dla nas!^[2]^, ^[3]

(1) Tuj – dawna polska komenda „Baczność!”, „Gotuj broń!”.

Check Box 1

Wariant 3

Strzałka

Co to za gwar?

Wesoły car.

bo mu margraf(1) podał projekt

jak ugasić żar.

Dalej, carze, ruszaj w tany,

bo nowe brzęczą kajdany,

nowe świszczą baty, knuty,

świeża płynie krew.

Stój, carze, stój!

Nie ustał bój!

Jeszcze wiara jest w obozie,

słychać polskie – tuj(2).

Póki jeden Polak żyje,

póki jedno serce bije,

póty musisz czuwać, carze,

i na czatach stać.

Lecz przyjdzie czas,

że będziesz nasz.

Zamienim berło w kajdany

i w konopny pas.

Wtedy będziesz wisieć, carze,

a wraz z tobą dygnitarze,

my pod wami potańcujem,

to życie dla nas.

Jak srogi lew

pije ludzką krew.

Pożrej ciała męczenników

i nieś mordów śpiew.

Hulaj, hulaj, hulaj, carze,

i wraz z tobą dygnitarze!

Niech wam podłość z czoła świeci

bo na czele car.^[4]^, ^[5]^, ^[6]

(1) margraf – Margrabia Aleksander Wielopolski, Polak, namiestnik Królestwa Kongresowego. Zwolennik rozwoju gospodarczego i oświatowego u boku Rosji. Przeciwnik powstania zbrojnego. Aby go uniknąć, ogłosił brankę do wojska carskiego. Stało się to bezpośrednią przyczyną wybuchu Powstania Styczniowego (w nocy 22 stycznia 1863 r.). Młodzież szlachecka – miejska i częściowo wiejska – chcąc uniknąć branki, uchodziła do lasu.

(2) tuj! – dawna polska komenda „Baczność!”, „Gotuj broń!”.

Bibliografia

1.	Prosnak Jan, Siedem wieków pieśni polskiej: śpiewnik dla młodzieży z komentarzem historycznym, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 167, 168. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Tekst i melodia z akompaniamentem fortepianowym zaczerpnięte z unikalnego dziś zbiorku Pieśni powstańcze z roku 1863 zebrane i ułożone przez Celinę z Orelca (Była nią Cecylia Dominikowska z Treterów; w swym domu w Orelcu koło Sanoka przechowywała wiele dokumentów i pamiątek z Powstania Styczniowego (Dora B. Kacnelson: Z dziejów polskiej pieśni powstańczej XIX wieku, Wrocław 1974, s. 19).
2.	Cepelli Jan, Śpiewnik strzelecki szkoły junaka: dla organizacyj przysposobienia wojskowego, Warszawa, Główna Księgarnia Wojskowa, 1933, s. 153, 154. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.
3.	Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 31, s. 46–48. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.
4.	Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 22, 23. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.
5.	Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 126, 127.
6.	Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 142, 143. Zamiast pije ludzką krew jest pij ludzką krew.

Pieśń Rykowa

Logowanie

Odzyskiwanie hasła