Tytuł: |
Pozdrowienia „Szarakom” |
|
Partyzancka idzie wiara |
|
Wiara od „Szarego” |
Autor słów: |
|
Melodia: |
węgierska utworu Podhalańska idzie wiara |
Data powstania: |
lipiec 1944 |
Podporucznik „Szary” – Antoni Heda rozpoczął działalność partyzancką dokładnie 7 sierpnia 1943 r. Na czele 18 ludzi uderzył w tym dniu na areszt w Starachowicach, w którym żandarmi niemieccy więzili dwóch łączników komendy iłżeckiego podobwodu AK. Akcja przebiegła pomyślnie, niemiecką załogę rozbrojono i przy okazji uwolniono około 60 innych więźniów. Połowa z nich pozostała w lesie pod dowództwem ppor. „Krzyka” – Zygmunta Kiepasa. We wrześniu komendę nad oddziałem objął osobiście ppor. „Szary”. Autor, którego nazwiska nie udało się dotąd ustalić, napisał słowa na kanwie Podhalańska idzie wiara, bardzo popularnej przed 1939 r. piosenki żołnierskiej. Notabene była to już także przeróbka węgierskiej Honved bandy z operetki Pawła Abrahama Wiktoria i jej huzar. Mimo niedługiego okresu istnienia piosenka miała kilka wersji występujących pod tytułami: Partyzancka idzie wiara, Wiara od „Szarego”, Pozdrowienia „Szarakom” itd. Była także powielona w zbiorku Partyzanckim szlakiem, gdzie podpisano ją pseudonimem „Sewer”. W partyzanckim notatniku, znalezionym po wojnie, obok tekstu tej piosenki figurują pseudonimy „Jurand” i „Mściciel”[1].
1. |
Szewera Tadeusz, Straszyński Olgierd, Niech wiatr ją poniesie: antologia pieśni z lat 1939–1945, wyd. 2 poszerzone, Łódź, Wydawnictwo Łódzkie, 1975, s. 419, 420, 492. |
2. |
Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 302, 303. |