Święta miłości

Zgłoszenie do artykułu: Święta miłości

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Święta miłości kochanej ojczyzny,

Czują cię tylko umysły poczciwe!

Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,

Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.

Kształcisz(1) kalectwo przez chwalebne blizny,

Gnieździsz w umyśle rozkosze prawdziwe,

Byle cię można wspomóc, byle wspierać,

Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.[1]


(1) kształcić – tu: upiększać, zdobić.

Wariant 2

Strzałka

Święta miłości kochanej Ojczyzny,

czują cię tylko umysły poczciwe;

dla ciebie zjadłe smakują trucizny,

dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.

Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,

gnieździsz w umyśle rozkosze prawdziwe,

byle cię tylko wspomóc, byle wspierać,

nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać./bis

Wolności! Której jarzma nie docieka

gmin jarzma zwykły, nikczemny i podły.

Cecho dusz wielkich! Ozdobo człowieka,

strumieniu boski, cnót zaszczycon źródły!

Tyś tarczą twoich Polaków od wieka,

z ciebie się pasmem szczęścia nasze wiodły.

Większaś nad przemoc! – A kto ciebie godny,

pokruszył jarzma, albo padł swobodny./bis[2], [3], [4], [6], [7]

Wariant 3

Strzałka

Święta miłości kochanej Ojczyzny,

Czują cię tylko umysły poczciwe;

Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,

Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.

Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,

Gnieździsz w umyśle rozkosze prawdziwe,

Byle cię tylko wspomóc, byle wspierać,

Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.

Wolności! Której dobra nie docieka

Gmin jarzma zwykły, nikczemny i podły;

Cecho dusz wielkich, ozdobo człowieka,

Strumieniu boski, cnót zaszczycon źródły!

Tyś tarczą twoich Polaków od wieka,

Z ciebie się pasmem szczęścia nasze wiodły.

Większaś nad przemoc! – a kto ciebie godny

Pokruszył jarzma, albo padł swobodny[7], [9]