Święta miłości

Zgłoszenie do artykułu: Święta miłości

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Święta miłości kochanej ojczyzny,

oto w Twą służbę wchodzi hufiec nasz.

Od lat najmłodszych do późnej siwizny

pragnie przy tobie czujną trzymać straż.

Równajmy krok, wytężmy wzrok,

czy się gdzie podstęp nie kryje.

uderzmy w ton silny jak dzwon:

Polska niech żyje, niech żyje!

Pragniemy spajać nadziei ogniwa,

że nam zwycięstwo da nabyty hart,

że i Ty z nami żyć będziesz szczęśliwa,

i każdy syn Twój będzie ciebie wart.

Równajmy krok...

Będziem iść karnie pomimo przeszkody,

będziem z zapałem walczyć o Twój byt,

aby w nagrodę kiedyś z piersi młodej

okrzyknąć twego odrodzenia świt.

Równajmy krok...[1], [3], [5], [6]

Wariant 2

Strzałka

Święta miłości kochanej Ojczyzny,

Oto w twą służbę wchodzi hufiec nasz!

Od lat najmłodszych do późnej siwizny

Pragniem przy tobie czujną trzymać straż:

Równajmy krok, wytężmy wzrok,

Czy się gdzie podstęp nie kryje?

Uderzmy w ton silny jak dzwon,

Polska niech żyje, niech żyje!

My łez nie ronim nad twoją mogiłą,

Bo nie wierzymy, żeś złożona w grób!

W nas życie młode tętni całą siłą,

Żyć dla cię chcemy, nie konać u stóp!

Równajmy krok...

Pragniemy spajać nadziei ogniwa,

Że nam zwycięstwo da nabyty hart,

Że i ty z nami żyć będziesz szczęśliwa

I każdy syn twój będzie ciebie wart!

Równajmy krok...

Będziem szli karnie pomimo przeszkody,

Będziem z zapałem walczyć o twój byt,

Aby w nagrodę kiedyś z piersi młodej

Okrzyknąć twego odrodzenia świt!

Równajmy krok...[2], [4]