W żłobie leży

Zgłoszenie do artykułu: W żłobie leży

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

W żłobie leży

W żłobie leży, któż pobieży

Klasyfikacja:

kolęda

Autor słów:

nieznany

Autor muzyki:

Chwalibóg, Izydor Konstanty[6]

Informacje

Zapis melodii znajduje się we wszystkich kancjonałach benedyktynek staniąteckich począwszy od rękopisu z 1707 r. Tę samą muzykę z drobnymi odchyleniami rytmicznymi, podają trzy kancjonały franciszkanek z I poł. XVIII w.; trzy inne podają sam tekst. Rękopisy karmelitanek nie zawierają melodii, cztery z nich (kantyczka Chybińskiego, rękopis z biblioteki klasztornej, sygn. 95, rękopisy BJ 3640 i 3642) przekazują tekst.

Inną wersję melodii, śpiewaną w połowie XVIII w., notuje zaginiona tabulatura organowa (por. Henryk Opieński: Kilka kart nieznanej tabulatury, „Rocznik Muzykologiczny” 1936). W początku XIX w. znano trzy wersje tego śpiewu; zamieszcza je Mioduszewski (Śpiewnik kościelny, 1838). (...) Melodia będąca dziś w użyciu pochodzi w pierwszej części z I wersji podawanej przez Mioduszewskiego, w drugiej części z wersji II.

Tekst pieśni oprócz wyżej wymienionych rękopisów podają zbiory drukowane z lat 1734 (i 1769), 1745, 1754, 1767, (i 1785), 1796, 1799. Liczy on 8 zwrotek[2].

Bibliografia

1. 

Egert-Romanowska, Joanna, Thor, Piort Robert, Kolędy: chwała na wysokości a pokój na ziemi!, wyd. 3, Warszawa, Wydawnictwo Alfa-Wero, 1990, s. 82–84.

2. 

Szweykowska Anna, Polskie kolędy i pastorałki: antologia, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 19, 187.

3. 

Wozowska Ewa, Wielki Śpiewnik Polski, Poznań, In Rock, 2003, s. 593, 594.

4. 

Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 105, 106.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

5. 

Chojecki Leon, 12 kolęd, Warszawa, Ignacy Rzepecki, 1935, s. 4.
Publikacja zawiera pierwszą zwrotkę.

6. 

Chwalibóg Izydor Konstanty, Brzozowski Korneliusz, W żłobie leży: kolęda Chwaliboga, Poznań, Kazimierz Tomasz Barwicki, 1948

7. 

Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 30, 31.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

8. 

Galas Stanisław, Najpiękniejsze kolędy polskie: na akordeon, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1958, s. 7.

9. 

Galas Stanisław, Najpiękniejsze kolędy polskie: na akordeon, wyd. 2, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1959, s. 7.

10. 

Galas Stanisław, Najpiękniejsze kolędy polskie: na akordeon, wyd. 3, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1965, s. 6.

11. 

Kolędy : na chór męski

12. 

Kolędy

13. 

Pieśni o Bożym Narodzeniu : fortepian na 2 ręce

14. 

Zbiór kolęd i pastorałek

15. 

Kolędy

16. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 200.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu. W publikacji zawarte są trzy pierwsze zwrotki.

17. 

Bartkiewicz Tomasz Karol, Msza pasterska, Poznań, Kazimierz Tomasz Barwicki, 1948, s. 2.
Publikacja zawiera dwie pierwsze zwrotki. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu. Zawiera natomiast opracowanie na tenor i bas autorstwa Tomasza Karola Bartkiewicza.