Opis Memento Vitae 2021
Zapraszamy na Memento Vitae – koncert bez bisów i oklasków, który już po raz siódmy odbędzie się 1 listopada 2021 r. o godz. 19:00 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W swej wymowie koncert zachęca do apoteozy życia w obliczu śmierci. Pragniemy tym samym przypomnieć i zaznaczyć różnicę pomiędzy dniem 1 i 2 listopada, podkreślając radosny charakter Dnia Wszystkich Świętych.
Memento Vitae stanowi jedną z nielicznych ofert kulturalnych w tym szczególnym dniu, jest wydarzeniem non-profit, a uczestniczy w nim publiczność reprezentująca środowiska świeckie i kościelne.
Podczas koncertu nie ma przemówień, podziękowań, braw ani bisów – to „poezja i muzyka podpowiadają nam jak żyć”.
Do tegorocznej edycji wydarzenia zaproszeni zostali m.in: Krystyna Prońko, Olga Szomańska, Janusz Radek, Andrzej Lampert oraz instrumentaliści. Narratorem będzie pomysłodawca cyklu - Waldemar Domański.
Na repertuar koncertu składają się polskie piosenki w nowych aranżacjach na zespół wokalno-instrumentalny, treścią nakłaniające do szeroko pojętej refleksji na temat życia.
Organizatorem koncertu przy współpracy z Zarządem Cmentarzy Komunalnych jest Ośrodek Kultury Biblioteka Polskiej Piosenki.
Święto ŚWIĘTO
W Kościele katolickim 1 listopada, dzień Wszystkich Świętych obchodzony jest od IX wieku. Tego dnia Kościół czci wszystkich, którzy weszli już do Królestwa Niebieskiego. Uroczystości tego dnia dotyczą nie tylko osób beatyfikowanych i kanonizowanych, ale również wszystkich zmarłych wiernych, których cechowała świętość za życia. Jest to moment zadumy i refleksji nad przemijaniem życia, czasem jaki już minął i jaki jeszcze nam pozostał.
Obchody dnia Wszystkich Świętych mają swe źródła w tradycji otaczania czcią męczenników, którzy oddali życie za Chrystusa, stanowiąc przykład do naśladowania. Dzień 1 listopada przypomina też o wspólnocie jaką tworzymy ze Świętymi, otaczającymi wiernych opieką. W tym dniu prosi się o wstawiennictwo Wszystkich Świętych dla szczególnie ważnych wydarzeń w życiu Kościoła. Święto to nazywane jest różnie przez wiernych innych wyznań chrześcijańskich, takich jak np. anglikanizm czy pewne odłamy luteranizmu.
Jest to dzień szczególnej refleksji, która powinna budzić radość i nieść nadzieję dla każdego żyjącego wiernego. Tego dnia uświadamiamy sobie, że Wszyscy Święci orędują za tymi, którzy odeszli i tymi którzy wciąż przebywają ziemską drogę, aby przystąpić do grona szczęśliwych bytów niebieskich. Wszyscy Święci uświadamiają nam, że jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol. Żar jej, to żar ognia. Stąd też głęboka i przenikliwa radość z nadziei na życie wieczne, powinna cechować świętowanie tego dnia.
Właściwym Dniem Zmarłych jest dzień 2 listopada, kiedy to w Kościele wspomina się wszystkich zmarłych wiernych, dzień ten zwany jest Dniem Zadusznym lub po prostu Zaduszkami. Za czas powstania tej tradycji przyjmuje się wiek X, a dokładnie rok 998, kiedy to we Francji św. Odylon, opat zakonu św. Benedykta w miejscowości Cluny, ustanowił 2 listopada dniem modlitwy za wszystkich zmarłych jako swego rodzaju przeciwwagę dla pogańskich obrządków oddawania czci zmarłym. Tradycja ta rozprzestrzeniła się w zachodniej Europie, a w wieku XIII stała się w Kościele powszechnym zwyczajem. W XX wieku (1915 r.) papież Benedykt XV zezwolił, aby w Kościele kapłani mogli odprawiać tego dnia 3 msze – jedną w intencji przyjętej od wiernych, drugą w intencji zmarłych wiernych a trzecią w intencji papieża.
Tego dnia w Kościele wspomina się zmarłych, którzy w czyśćcu pokutują za ziemskie grzechy oczekując na łaskę wejścia do Królestwa Bożego. Aby pomóc pokutującym duszom wierni Kościoła modlą się za nich do Boga, uzyskując odpusty zupełne. Tak więc to 2 listopada jest dniem, który można określić jako Dzień Zmarłych, choć nie funkcjonuje on oficjalnie pod taką nazwą. Określenie to w odniesieniu do 1 listopada miało swoje korzenie w poprzednim systemie politycznym, kiedy to starano się aby dzień ten miał charakter świecki i nazywano go dniem Wszystkich Zmarłych lub Świętem Zmarłych.
Zarówno w dzień Wszystkich Świętych, jak też w Zaduszki odwiedza się groby swoich bliskich, zapalając znicze, modląc się i wspominając zmarłych. Zwyczaj taki praktykuje także wiele osób niewierzących, które traktują go jako wyraz szacunku dla zmarłych. Symbolem pamięci o naszych bliskich jest tradycja zapalania zniczy oraz składania kwiatów na grobach. Ten zwyczaj ma swe źródła w dawnych obrządkach pogańskich, kiedy to wierzono, że zapalanie ognia na grobach, miało ogrzewać dusze zmarłych, które błąkały się po ziemi.
Artyści ARTYŚCI
Pomysł, kierownictwo artystyczne:
Waldemar Domański
wystąpią:
Krystyna Prońko – wokal
Olga Szomańska – wokal
Andrzej Lampert– wokal
Janusz Radek– wokal
Waldemar Domański – narrator
Instrumentaliści:
Piotr Schmidt - trąbka
Przemysław Raminiak – instrumenty klawiszowe
Mateusz Gurgul – akordeon
Maciej Salus – gitary
Paweł Kluba – gitara basowa
Michał Peiker – perkusja
FUSION STRINGS – kwartet smyczkowy w składzie:
Paweł Futyma – skrzypce
Anna Staniak– skrzypce
Paweł Rychlik – altówka
Michał Świstak – wiolonczela
Chórek:
Ewa Niewdana-Hady, Aleksandra Królik, Katarzyna Blat, Agnieszka Sobas, Daniel Cebula- Orynicz, Stanisław Plewniak
Kierownictwo muzyczne: Bartłomiej Szułakiewicz
Reżyseria, scenografia – Łukasz Czuj
Repertuar Anielski orszak
(muz. tradycyjna)
Ocalić od zapomnienia
(sł. K. I. Gałczyński, muz. M. Grechuta)
wyk. A. Lampert
Wspomnienia są jak film
(sł. J. Banach, muz. P. Raminiak)
wyk. K. Prońko
Czas jak rzeka
(sł. i muz. Cz. Niemen)
wyk. J. Radek
Wiersz z banałem w środku
(sł. J. Twardowski, muz. M. Szcześniak)
wyk. O. Szomańska
2 kwietnia 2005
(sł. T. Lampert, muz. A. Lampert)
wyk. A. Lampert
Nic dwa razy się nie zdarza
(sł. W. Szymborska, muz. A. Mundkowski)
wyk. K. Prońko
Czas nie będzie czekał
(sł. D. Gawęda, muz. P. Rurak-Sokal)
wyk. O. Szomańska, Andrzej Lampert
Małe tęsknoty
(sł. A. Mogielnicki, muz. W. Trzciński)
wyk. K. Prońko
Naiwne pytania
(sł. R. Riedel, muz. B. Otręba)
wyk. J. Radek
Człowieczy los
(sł. A. Nowak, muz. A. German)
wyk. O. Szomańska
Świecie nasz
(sł. J. K. Pawluśkiewicz, muz. M. Grechuta)
wyk. K. Prońko, O. Szomańska, A. Lampert, O. Szomańska
Realizacja Media / PR:
Przemysław Szczerbiński
Kierownik projektu:
Magdalena Gaisek-Gurgul
ORGANIZATOR – Ośrodek Kultury Biblioteka Polskiej Piosenki