Jeden z pionierów i najbardziej znany polski przedstawiciel rocka elektroniczno-industrialnego, wykonujący muzykę inspirowaną dokonaniami Nine Inch Nails, Ministry i Young Gods. Powstał w 1989 r. w Krakowie. Początkowo był to duet Tomasza Grocholi – voc., sampling oraz Jacka Tokarczyka – g., sampling, od 1993 r. kwartet z Bogusławem Pezdą – sampling i Robertem Tutą – g., sampling.

Zagrał wiele koncertów w kraju i za granicą. Karierę rozpoczął w 1990 r. nagrywając muzykę na swój pierwszy album. W 1992 r. zadebiutował w Jarocinie jako trio z Bogusławem Pezdą – voc., sampling (eks-Trumpets & Drums), który wkrótce – wraz z Robertem Tutą – kbrd., sampling (eks-Hedone) – stał się nowym członkiem zespołu.

Rok później zespół wystąpił na festiwalu Odjazdy’93. W 1995 r. – już ze Sławomirem „Gaborem” Leniartem – g. (eks-Jesus Chrysler Suicide) – zainicjował festiwal Industrialooza (Rzeszów, Wrocław), skupiający najbardziej znanych przedstawicieli polskiego techno-industrialu. W 1996 r. zadebiutował na festiwalu Castle Party, po raz kolejny wystąpił na Odjazdach, a następnie zagrał przed grupą Prodigy (koncerty w Spodku). W kolejnych latach wystąpił m.in. na wielkim festiwalu w Zillo (Niemcy, 1999 r.) – obok Paradise Lost i New Model Army, wziął udział w festiwalu Eurosonic w Gröningen (Holandia, 2000 r.) i reprezentował Polskę na festiwalu Eurorock’2000 w Neerpelt (Belgia), gdzie zagrał obok takich gwiazd, jak: Marc Almond, Fields Of The Nephilim, Front 242 czy The Mission. W 2001 pokazał się na Przystanku Woodstock.

Pierwszego nagrania zespół Agressiva 69 dokonał w 1990 r., umieszczając utwór Fast Food na składance Fala 3 (1992 r.). W 1992 r. grupa podpisała kontrakt z wytwórnią SPV Poland, czego owocem była kaseta Deus ex machina – jedna z pierwszych prób przeniesienia na polski rynek muzyki industrialnej, która pobudziła wyobraźnię kilku tysięcy słuchaczy. W 1994 r. nagrał album Hammered by the Gods z udziałem m.in. Justyny Steczkowskiej. Magazyn rockowy „Brum” uznał go za „najlepszy polski album industrialny”. Na płycie znalazły się bogate aranżacyjnie i rytmicznie kompozycje industrialne, takie jak: Money is Sin i Sucker, oraz piosenki nastrojowe, wykazujące popowy potencjał zespołu, jak She Was Soulless i Tai. W 1996 r. podpisał kontrakt z wytwórnią Koch International i wydał Deus ex machina w wersji kompaktowej, jako część podwójnego albumu pt. Pure. Rok później wydał kolejny album zatytułowany 2,47, zwracający uwagę swoją stroną melodyczną (Point of View), zwłaszcza monumentalnymi riffami gitary (Lokator, Pure). Stanowi oryginalne połączenie elektroniki z ostrym brzmieniem gitar. Dystrybuowany na Zachodzie, gdzie otrzymał znakomite recenzje, otworzył Agressivie 69 możliwość występów przed Prodigy oraz na najlepszych międzynarodowych festiwalach w Holandii, Belgii, Niemczech i Luksemburgu. Album był nominowany niefortunnie do nagrody Fryderyk’97 w kategorii najlepszy album techno-dance.

W 1996 r. Bodek Pezda i Sławomir Leniart założyli grupę producencką o nazwie 2,47 Production Team. Jej podstawowym zamierzeniem jest remiksowanie utworów polskich wykonawców. Ich dziełem są m.in. remiksy utworów: Formacji Nieżywych Schabuff (Da da da), Hedone (Daj mi to), Illusion (Nikt), Kasi Kowalskiej (Papierki), grupy Maanam (Mówią, że miłość), Stanisława Sojki (Allegro ma non troppo) i Tuff Enurff, a także remiks płyty Schizovirus zespołu Jesus Chrysler Suicide. Byli również producentami ścieżki dźwiękowej filmów: Gniew, Poniedziałek i Egoiści. Ponadto Bodek Pezda wyprodukował płytę Master of Celebration, będącą swoistym hołdem na cześć formacji Depeche Mode, na której Agressiva 69 wykonała swoją wersję Personal Jesus. Covery Depeche Mode zamieścili na niej m.in.: Blenders, Fading Colours, Hedone, Jesus Chrysler Suicide, Maciej Maleńczuk, Milion Bułgarów czy Ziyo.

W 1998 r. zespół wydał limitowaną, doskonałą edytorsko, anglojęzyczną wersję tego albumu, która znalazła się w dystrybucji także w Niemczech i krajach Beneluksu. Z kwietniowym numerem „Magazynu XL” (1998 r.) ukazała się płyta CD zawierająca remiksy utworów Agressivy 69 autorstwa polskich DJ-ów. W 2001 r. zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Pomaton EMI i zaprezentował album Agressiva 69, odchodząc od ciężkiego indstrialu (wyjątek Flamenco) na rzecz kompozycji łagodniejszych i bardziej przestrzennych (zwłaszcza Egoiści).

Nagrania: Point of View, The Genes of the Silence i Dark Disco zostały wykorzystane w filmie Marcina Ziębickiego pt. Gniew (1998 r.). Pięć utworów z płyty Hammered by the Gods znalazło się na ścieżce dźwiękowej do filmu Poniedziałek (1999 r.). Następnie utwór Agressivy pt. In Blue oraz nagrany z Edytą Bartosiewicz utwór tytułowy ukazały się na ścieżce dźwiękowej filmu Egoiści Mariusza Trelińskiego (2001 r.). Ten ostatni utwór stał się największym przebojem grupy, docierając do pierwszego miejsca Listy Przebojów Programu III Polskiego Radia. Kompozycja Point of View ukazała się na składance dołączonej do brytyjskiego magazynu „Music & Media”. Na początku 2003 r. ukazał się kolejny singiel, zawierający utwór Chaos i kosmos, będący wakacyjnym hitem stacji radiowych. W październiku 2003 r. na Yach Film Festival zespół odebrał Bursztynowego Yacha za najlepszy teledysk pochodzący z krajów skandynawskich i nadbałtyckich. Klip powstał do utworu Situations (reż. Marek Skrobecki). Również jego animacja została wyróżniona Yachem.

W 2004 r. ukazał się 4-płytowy album pt. Dirrrt zawierający zremasterowany materiał pochodzący z poprzednich płyt zespołu: Deus ex machina, Hammered by the Gods, 2,47 i znakomity koncert, jaki odbył się 17 grudnia 2001 r. w Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie. Łącznie znalazły się na nim 62 utwory z całej historii zespołu, także liczne zdjęcia, okładki płyt i singli. Album został też wzbogacony o najnowsze dokonania Agressivy 69, m.in. utwór Każdy dzień jest taki sam, znany z serialu dokumentalnego TVN pt. Alfabet mafii. Całe wydawnictwo promował cover z repertuaru formacji Frankie Goes To Hollywood pt. Relax. W maju 2006 r. ukazała najnowsza płyta Agressivy 69 pt. In, na której gościnnie wystąpiły takie gwiazdy, jak Martin Atkins (Kiling Joke, Nine Inch Nails, Ministry, Depeche Mode) i wayne Hussey (The Mission).

Tomasz Grochola był współtwórcą wydawanych w Krakowie alternatywnych pism muzycznych: „Technodelic” i „Zero”. Ponadto jest członkiem Stowarzyszenia „Verte” zajmującego się sztuką medialną^[2].