Zgłoszenie do artykułu: Idzie Maciek

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Idzie Maciek

Umarł Maciek

Umar Maciek

Maciek

Idzie Maciek, idzie

Melodia:

ludowa z Mazowsza[2], [7]

Informacje

Utwór pochodzi z Mazowsza i jest mazurem[1].

Żegota Pauli odnotował tę pieśń o Maćku–pijaczku w roku 1838 (Pieśni ludu polskiego w Galicji), Oskar Kolberg w latach 1865–1890 spotkał ją w kilku regionach Polski. Z tekstu wyraźnie jednak wynika, że Maciek jest Mazurem. Dla odmiany słynny twórca kapeli włościańskiej spod Zamościa Karol Namysłowski grywał Maćka w rytmie kujawiaka skrzyżowanego z oberkiem. Długa opowieść o Maćku doczekała się inscenizacji baletowej autorstwa Feliksa Parnella. Jest także w repertuarze wielu śpiewaków, choć z tekstem mocno okrojonym i ugładzonym na potrzeby estrady koncertowej. Ukochał ją też sobie i często wykonywał na bis nasz słynny Jan Kiepura[8].

Bibliografia

1. 

Waśniewski Zbigniew, Kaszycki Jerzy, To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1962, s. 105, 106.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Adrjański Zbigniew, Śpiewnik „Iskier”: pieśni i piosenki na różne okazje, wyd. 2, Warszawa, Wydawnictwo „Iskry”, 1976, s. 184.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

3. 

Brojacz, Władysław, Krzemień, Krzysztof, Królikowski, Jacek, Karczma piwna, czyli huczne spotkanie Gwarków i Fuksów Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa – Kraków, Kraków, Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej przy Instytucie Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, 1980, nr 14.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

4. 

Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 158.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

5. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 59, s. 88, 89.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

6. 

Konior Franciszek, Śpiewnik chórów ludowych: pieśni ludowe i oryginalne dla chórów początkujących, Lwów, Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych, 1926, s. 56–58.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu. Tekst i melodia według zbioru Jana Karola Galla.

7. 

Garztecka Irena, Piosenki ludowe: na głos i fortepian, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1960, s. 3–5.
W publikacji zawarte są trzy pierwsze zwrotki prezentowanego wariantu słownego.

8. 

Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 173, 174.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

Finansowanie

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.