 
    | Nazwisko: | Zalewski, Jan | 
| Data urodzenia: | 26 sierpnia 1930 | 
| Miejsce urodzenia: | Warszawa | 
| Data śmierci: | 13 grudnia 2012 | 
Literat, poeta i autor tekstów piosenek, także dziennikarz. Studiował na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Zadebiutował w 1946 r. utworami satyrycznymi na łamach „Dziennika Łódzkiego”. W czasie studiów współpracował z prasą młodzieżową, w której publikował wiersze, felietony i reportaże. Jako autor tekstów piosenek zadebiutował w 1955 r. Od 1957 do 1969 r. pracował jako dziennikarz i autor w Polskim Radio i Telewizji. Był współtwórcą cyklu audycji Piosenki od ręki.
Jest autorem:
– scenariuszy słuchowisk radiowych;
– adaptacji telewizyjnych;
– wierszy wydanych w zbiorku Wizerunki liryczne;
– widowiska muzycznego Karuzela z piosenkami (muz. Lucjan Kaszycki);
– piosenek m.in. dla Ali-Babek, Ireny Jarockiej, Zofii Kamińskiej, Marii Koterbskiej, Steni Kozłowskiej, Haliny Kunickiej, Alicji Majewskiej, Jerzego Połomskiego, Joanny Rawik, Danuty Rinn, Ireny Santor, Wojciecha Skowrońskiego, Zdzisławy Sośnickiej, Zbigniewa Wodeckiego i Bogdany Zagórskiej.
Jest laureatem:
– nagrody Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 za Po co nam to było,
– II nagrody na festiwalu Sopot ’71 za Dom, który mam,
– nagrody Prezydenta miasta Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75 za Nie umiałam żyć jak inne[1].
| 1. | |
| 2. | https://zaiks.org.pl/540,196,nie_zyje_jan_zalewski | 
