Wariant 1
StrzałkaHaniś, moja, Haniś,
cóżeś za Hanisia,
żeś mi nie podała,
żeś mi nie podała,
rączki na konisia.
Rączki na konisia,
na mego kasztanka,
Haniś moja, Haniś,
Haniś moja, Haniś,
cóżeś za kochanka?
Podajże mi rączkę,
przez zieloną łączkę,
podajże mi rączkę,
podajże mi rączkę,
weź moją obrączkę.
Podajże mi rączkę,
podajże mi obie,
podajże mi obie,
podajże mi obie,
Wariant 2
StrzałkaHaniś, moja Haniś,
cóżeś za Hanisia,
kiedyś nie podała,
kiedyś nie podała
rączki na konisia.
Koń ustać nie może
i nóżką już grzebie.
Bo rad na siodełko,
bo rad na siodełko
wziąć także i ciebie.
A podaj mi rączkę
przez zieloną łączkę.
Podajże mi jedną,
podajże mi obie,
pojedziem w świat sobie.[4]
Wariant 3
StrzałkaHaniś moja, Haniś, cóżeś za Hanisia,
żeś mi nie podała, żeś mi nie podała,
rączki na konisia.
Rączki na konisia, na mego bułanka,
Haniś moja, Haniś, Haniś moja, Haniś.
Cóżeś za kochanka?
Podajże mi rączkę przez zieloną łączkę,
podajże mi rączkę, podajże mi rączkę,
weź moją obrączkę.
Podajże mi rączkę, podajże mi obie,
siądziem na konika, siądziem na konika,
pojedziemy sobie.[6]
1. |
|
2. |
Szul Bogusław, Piosenki leguna tułacza, Warszawa, 1919, s. 75. |
3. |
|
4. |
|
5. |
Łempicki, Stanisław, Fischer, Adam, Polska pieśń wojenna: antologia poezji polskiej z roku wielkiej wojny, Lwów, Księgarnia Polska, 1916, s. 244, 245. |
6. |
|
7. |
Cepelli Jan, Śpiewnik strzelecki szkoły junaka: dla organizacyj przysposobienia wojskowego, Warszawa, Główna Księgarnia Wojskowa, 1933, s. 229. |
8. |
Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 50. |
9. |
Nowy_Spiewnik_Polski_1794_1914_1920_Wydanie_II |
10. |
Ciuksza Edward, Pieśni polskie, Warszawa, Czytelnik, 1952, s. 7. |