Konopiński, Lech

Zgłoszenie do artykułu: Konopiński, Lech

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Konopiński, Lech

Data urodzenia:

16 marca 1931

Miejsce urodzenia:

Poznań

Informacje

Pisarz, poeta, satyryk, autor librett, słuchowisk, scenariuszy widowisk estradowych i telewizyjnych oraz tekstów piosenek, także dziennikarz. Absolwent Wydziału Handlowego Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu, doktor nauk ekonomicznych, autor licznych prac i publikacji naukowych w dziedzinie ekonomii. Jako satyryk zadebiutował w 1954 r. bajką pt. Goniec w tygodniku „Szpilki”. W latach 1955–1975 pracował w wyuczonym zawodzie, m.in. jako asystent w Wyższej Szkole Rolnictwa, ekonomista w Instytucie Przemysłu Włókien Łykowych i w Pracowni Ekonomii Rolnictwa w Poznaniu. Równocześnie współpracował jako dziennikarz, publicysta i autor z prasą krajową i zagraniczną. W 1962 r. zadebiutował piosenką Gdzie niebieskiej Odry brzeg, która zdobyła I nagrodę w konkursie piosenki na Dni Wrocławia.

Jest autorem:

– utworów satyrycznych, fraszek i aforyzmów, wydanych w zbiorkach Żarty znad Warty (współaut. Włodzimierz Ścisłowski), Akcje i reakcje, Amoreski, Diabelskie sztuczki, Rajskie jabłuszka, Pawie oczka, Alfabet Amora, Figlarne listki, Śmieszne pretensje, Skrzydełka Erosa, Poznańskie pyryAforyzmy śmiechu warte;

– książek dla dzieci Bajeczne historie, Z kwiatka na kwiatek, Co pełza i hasa po polach i lasach?, Książę Lech i druhów trzech, Przez dżungle i pustynie, Co fruwa i chodzi po naszej zagrodzie?, Podaj łapę, Miś Kuba, Zbłąkane kurczątko, Kotek Trzpiotek, Króliczek Wędrowniczek, Jak wesoło przyjaciołom, Jesień w lesieAwanturka pieska Burka;

– tekstów piosenek i dialogów wodewilu Dyrektor też człowiek (współaut. J. Przybysz, Włodzimierz Ścisłowski, muz. Filip Nowak, Mieczysław Święcicki);

– wodewilów Król pikowy (muz. Mieczysław Święcicki) i Wstawaj Wańka (współaut. Włodzimierz Ścisłowski, muz. Romuald Żyliński);

– widowisk muzycznych dla dzieci Tajemnicze znaki, Zaczarowany las (współaut. Włodzimierz Ścisłowski, muz. Mieczysław Janicz), Zielone ludziki (współaut. Włodzimierz Ścisłowski, muz. Wojciech Piętowski, Stefan Rembowski), Figliki w takt muzyki (współaut. Włodzimierz Ścisłowski, muz. Piotr Żurowski) i Lisek chytrusek (muz. Artur Żalski);

– tekstów piosenek m.in. dla Felicjana Andrzejczaka, Magdy Dureckiej, Eleni, Jerzego Grunwalda, Anny Jantar, Krzysztofa Krawczyka, Natalii Kukulskiej, Danuty Mizgalskiej, Wagantów, Marianny Wróblewskiej oraz zespołów regionalnych, wojskowych i dla dzieci.

Część piosenek napisał w spółce autorskiej z Włodzimierzem Ścisłowskim jako Wiktor Leliwa. Współpracował jako autor z estradą, radiem i telewizją oraz z wydawnictwami fonograficznymi.

Jest laureatem:

– I nagrody Związku Młodzieży Wiejskiej i „Nadodrza” za wiersz pt. Malkontent w 1966 r.,

– nagrody Ministra Obrony Narodowej za Zaślubinowy pierścień w 1968 r.,

– nagrody Ministra Obrony Narodowej i Ministra Kultury i Sztuki za Szła noc w 1970 r.,

– Złotych Pierścieni na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu w 1973 i 1980 r.,

– Srebrnego Pierścienia na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’81.

Jest bohaterem hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 45 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Noty biograficzne jemu poświęcone znaleźć można w Who’s Who of the Year 1994Five Thousand Personalities of the World, wydanych przez The American Biographical Institute, oraz w dwunastej edycji International Authors and Writers Who’s Who, wydanym przez International Biographical Centre Cambridge w Wielkiej Brytanii[1].

Bibliografia