Woźniakowski, Tadeusz

Zgłoszenie do artykułu: Woźniakowski, Tadeusz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Woźniakowski, Tadeusz

Data urodzenia:

8 lutego 1931

Miejsce urodzenia:

Łódź

Informacje

Piosenkarz i aktor, dyrygent, pianista i kompozytor. Ukończył Liceum Muzyczne w Łodzi w klasie fortepianu. Studiował na Wydziale Dyrygentury Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Absolwent Wydziału Wokalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Był także słuchaczem Studia Dramatycznego przy Teatrze Polskim. W czasie studiów prowadził chór Uniwersytetu Wrocławskiego i był kierownikiem muzycznym studenckiego teatrzyku satyry Ponuracy. W 1956 r. w konkursie piosenkarskim zorganizowanym przez Rozgłośnię Polskiego Radia we Wrocławiu zdobył II nagrodę. Fakt ten zdecydował o jego późniejszej karierze piosenkarskiej.

Po studiach powrócił do Łodzi, gdzie debiutował w tamtejszej operetce jako śpiewak i aktor. Związany przez trzy sezony z tą sceną, kreował główne role męskie m.in. w Cnotliwej Zuzannie, Pannie Wodnej, Dziękuję ci, EwoFantastycznym rejsie. Od 1960 r. poświęcił się przede wszystkim piosence. Jako solista współpracował z orkiestrami Edwarda Czernego, Henryka Debicha, Bogusława KlimczukaStefana Rachonia, z zespołami Andrzeja Mundkowskiego, Adama Skorupki, Tadeusza SuchockiegoCzesława Majewskiego. Śpiewał na krajowych i zagranicznych festiwalach piosenki.

W 1963 r. zdobył I nagrodę na festiwalu w Rostoku (NRD), w 1970 r. nagrodę publiczności w Splicie (Jugosławia), w 1971 r. I nagrodę na festiwalu w Słonecznym Brzegu (Bułgaria). Koncertował we wszystkich niemal krajach Europy, na Kubie oraz wielokrotnie w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia w Łodzi, Wrocławiu, Katowicach i Warszawie.

W latach 60-tych i 70-tych przez dziesięć sezonów współpracował z Teatrem Syrena, a w Teatrze Rozmaitości pełnił obowiązki kierownika muzycznego. Jest kompozytorem muzyki do:

– spektakli teatralnych;

– widowisk estradowych;

– bajek dla dzieci;

– piosenek własnego repertuaru oraz m.in. dla Sławy Przybylskiej, Paulosa Raptisa, Reny RolskiejIreny Santor.

Jego piosenka Zawołaj w interpretacji Niny Urbano zdobyła II nagrodę na festiwalu piosenki w Agrigento (Włochy). Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 182 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].

Bibliografia