Do mazura stań wesoło,

Buntownicza wiaro!

/Suń wesoło, dalej w koło,

Warszawo i Karo(1)!/bis

Wróg ma dla nas kajdan dużo,

Ma też dużo turem.

My weseli, bo kajdany

Dzwonią nam mazurem.

Nam pałacem turma – Kara,

Dla nas strój balowy:

/Katorżnicza kurtka szara

I znaczek pąsowy!/bis

W tych pałacach i w tych strojach

Hulamy ochoczo,

Bo nam myśli i sumienia

Zgryzoty nie mroczą.

Uczuć naszych mur nie studzi,

Płoną one żarem

/I w tym piekle żyjem młodzi

Całym życia czarem!/bis

Dziewcząt naszych ocząt blaski

Nie mglą łzy zwątpienia,

Bohaterskich ich serduszek

Nie łamią cierpienia.

I wesołych piosnek dźwięki

Z ich ust płyną mile,

/Że nie zgadniesz, jak bolesne

Przeżywały chwile./bis

Gdy którego stryczek zdusi –

I to bagatela:

Bo człek każdy umrzeć musi –

Gwałt rodzi mściciela.

Nasi pomszczą, jak należy,

Śmierć zmarłego brata

/I na grób mu zamiast wieńca

Rzucą głowę kata./bis

Zgrzyt łańcuchów i szczęk broni –

To mazur ochoczy.

/Od tej nuty serce rośnie

I śmieją się oczy./bis

A gdy tańca czas nadejdzie,

Nasze kazamaty

Wam wybiją takt mazura

Łańcuchem o kraty.

Taki będzie silny, dziarski,

Że pękną ogniwa,

/A nasz mazur kajdaniarski

Pół Polski zaśpiewa./bis

I po kraju dźwięk przeleci,

Jako marsz parady,

W takt mazura pójdzie raźno

Lud na barykady.

Gdy na skoczne te akordy

Wstanie lud nasz cały,

/To najśmielsi poprowadzą

Raźny mazur biały./bis

Po nim słonko mrok rozproszy

I znikną, jak mara,

Turmy, kraty i kajdany

Z gospodarką cara.

Pod dach własny każdy wróci

Zdrów, wesół i dziarski

/I dzieciakom swym zanuci

Mazur kajdaniarski./bis^{[1], [2], [3], [4], [5], [7]}

Do mazura stań wesoło,

buntownicza wiaro!

/Suń wesoło, dalej w koło;

Warszawo i Karo!/bis

Wróg ma dla nas kajdan dużo,

ma też dużo turem,

/my weseli, bo kajdany

dzwonią nam mazurem!/bis

Nad pałacem – turma, Kara,

dla nas strój balowy –

/katorżnicza kurtka szara

i znaczek pąsowy./bis

Zgrzyt łańcuchów i szczęk broni

to mazur ochoczy,

/od tej nuty serce rośnie

i śmieją się oczy./bis

A gdy tańca czas nadejdzie,

nasze kazamaty

/nam wybiją takt mazura

łańcuchem o kraty./bis

Taki będzie silny, dziarski,

że pękną ogniwa,

/a nasz mazur kajdaniarski

pół Polski zaśpiewa./bis

I po kraju dźwięk przeleci

jako marsz parady,

/w takt mazurka pójdzie raźno

lud na barykady./bis

Gdy na skoczne te akordy

wstanie lud nasz cały,

/to najśmielsi poprowadzą

raźno mazur biały./bis

Po nim słonko mrok rozproszy,

i znikną jak mara turmy,

/kraty i kajdany,

z gospodarką cara./bis^[6]

Do mazura stań wesoło,

buntownicza wiaro.

/Suń wesoło, dalej w koło,

Warszawo i Karo!/bis

Nam pałacem turma Kara,

dla nas strój balowy:

/katorżnicza kurtka szara

I znaczek pąsowy./bis

Uczuć naszych mur nie studzi,

płoną one żarem,

/i w tym piekle żyjem młodzi

całym życia czarem!/bis

A gdy tańca czas nadejdzie,

nasze kazamaty

/wam wybiją takt mazura

Łańcuchem o kraty./bis

Taki będzie silny, dziarski,

że pękną ogniwa,

/a nasz mazur kajdaniarski

pół Polski zaśpiewa./bis

I po kraju dźwięk przeleci,

jako marsz parady,

/w takt mazura pójdzie raźno

lud na barykady./bis^[4]