Pobudka krakusów

Zgłoszenie do artykułu: Pobudka krakusów

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:

Pobudka krakusów

Dalej chłopcy, dalej żywo

Śpiew włościan krakowskich

Śpiew włościan krakowiaków

Pieśń Powstańców

Autor słów:

nieznany[5], [10]

Anczyc, Władysław Ludwik[1]

Autor muzyki:

Hoffman, Kazimierz

nieznany[5]

Rybicki, Feliks Bronisław[4]
Dokonał opracowania muzycznego.

Melodia:

ludowa[6]

Data powstania:

1794

Informacje

Utwór pochodzi z wystawionego w 1880 r. w Krakowie melodramatu Władysława Ludwika Anczyca (1823–1883) Kościuszko pod Racławicami z muzyką Kazimierza Hofmana (1842–1911).

Tekst tej pieśni nie jest dziełem autora sztuki, lecz został przez niego zapożyczony z dwóch pieśni ludowych. Część pierwsza (8 wersów) pochodzi z autentycznej pieśni kosynierów śpiewanej w czasach kościuszkowskich na melodię mazura. Dalszy ciąg, rozpoczynający się od słów „Albośwa jacy”, to z kolei początkowe frazy innej znanej pieśni krakowskiej.

Melodia Kazimierza Hofmana, utrzymana w rytmie pełnego wigoru krakowiaka, trwale związała się z dawnymi tekstami pieśni, odsuwając w zapomnienie pierwotne melodie, z którymi były one początkowo śpiewane.

Krakowiak ten był ulubioną pieśnią żołnierzy I Dywizji Wojska Polskiego im. Tadeusza Kościuszki. Znakomity reżyser Leon Schiller włączył go do własnej inscenizacji Krakowiaków i Górali[3].

1794 r. – bitwa pod Racławicami, w której decydującą rolę odegrali krakowscy kosynierzy.

Tekst napisał twórca anonimowy w 1794 r. Słowa refrenu i melodię skomponował Kazimierz Hofman. W 1881 r.Ludwik Władysław Anczyc wprowadził tę pieśń do swej sztuki „Kościuszko pod Racławicami”. Pierwotnie śpiewano na inną melodię[10].

Bibliografia

1. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 51.

2. 

Woźny Michał, Jeszcze jeden mazur dzisiaj: pieśń w łatwym układzie na fortepian, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 13.

3. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 27–29.
W publikacji słowa utworu są określone jako tekst ludowy.

4. 

Prosnak Jan, Siedem wieków pieśni polskiej: śpiewnik dla młodzieży z komentarzem historycznym, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 101.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

5. 

Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 16, 17, 196, 197.

6. 

Bekier Elżbieta, Niech rozbrzmiewa wolny śpiew: śpiewnik, Warszawa, Książka i Wiedza, 1952-07, s. 322, 323.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

7. 

Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 190–192.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

8. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 9, s. 12, 13.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu. W śpiewniku zamieszczono skróconą wersję tekstu.

9. 

Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 30.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu oraz muzyki utworu.

10. 

Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 78–80.