Gitarzysta basowy, kompozytor, aranżer^[1], instrumentalista-wirtuoz, doskonały muzyk sekcyjny. Ukończył Pomaturalną Szkołę Ochrony Środowiska. Muzyczny samouk. Współpracował z amatorskimi zespołami rockowymi. W latach 1973–1976 grał z bratem Pawłem Ścierańskim – g., w zespole System. W 1976 r. zadebiutował w profesjonalnym jazz-rockowym zespole Laboratorium, z którym dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, koncertował w kraju i za granicą^[1]. Ukierunkował jego stylistykę na tory muzyki funk i jazz-rocka. Z grupą nagrał pięć płyt (Modern Pentathlon, Aquarium Live Nr 1, Diver, Quasimodo, Nogero) oraz wziął udział w krajowych (m.in. Jazz nad Odrą ’78 we Wrocławiu – I nagroda indywidualna) i zagranicznych festiwalach, m.in. w Berlinie, Bombaju, Budapeszcie, Linzu, Pradze, San Sebastian i Zurychu. Równolegle z grą w Laboratorium współpracował z August Trio, które tworzył z Jackiem Kochanem i Pawłem Dalachem^[2].

W latach 1980–1982 współpracował z grupą Air Condition Zbigniewa Namysłowskiego^[1]. Wystąpił z nią m.in. na festiwalu w Kendal (Wielka Brytania), Kork (Irlandia) i na North Sea Jazz Festival – największym europejskim festiwalu jazzowym, a także w Austrii, Niemczech i Szwecji. Nagrał z nim trzy płyty: Follow Your Kite, Air Condition i Inner City^[2].

Od 1982 r. do 1986 r. grał w String Connection, tworząc wraz z liderem Krzesimirem Dębskim charakterystyczne strunowe brzmienie zespołu^[1]. Z tym zespołem wystąpił m.in. na festiwalu w Holeart (Belgia, I nagroda), w Kongsbergu (Norwegia), Montrealu (Kanada), Norymberdze (Ost-West Festival) i odbył dwie trasy koncertowe po ZSRR. Nagrał też pięć płyt, to jest: Workoholic, String Connection Live, New Romantic Cxpetation, String Connection In Trio i String Connection. W 1982 r. zagrał swój pierwszy koncert solowy, co miało miejsce na festiwalu „Solo Duo Trio” w Krakowie. Rok później nagrał swoją pierwszą płytę autorską pt. Bass Line w 1983 r. W 1985 r. założył pierwszy własny zespół (trio)^[2].

Od 1985 r. koncertuje samodzielnie, w duecie z bratem lub w triach z Jerzym Piotrowskim, Wolfgangiem Thierfeldem i Markiem Surzynem – dr., z Bernardem Maselim – vib., i José Torresem – perc., Markiem Raduli – g., Arturem Lipińskim – dr^[1] (trio nagrało płytę Music Painters, wzięło udział w festiwalu jazzowym w Lille we Francji), z Markiem Bałatą – voc., Adamem Kawończykiem – tr. i Pawłem Ścierańskim – g. Od trzech lat gra w kwartecie z Markiem Napiórkowskim – g., Michałem Dąbrówką – dr. i Zbigniewem Jakubkiem – kbrd^[2].

Występował na festiwalach jazzowych w kraju i za granicą, m.in. w RFN, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Szwajcarii, Czechosłowacji, Szwecji, Norwegii, Holandii, Austrii, Francji, ZSRR, Indiach, USA i Kanadzie. Okazjonalnie brał udział w koncertach estradowych i nagraniach płytowych z muzykami jazzowymi, m.in. Markiem Bałatą, Ewą Bem, Zbigniewem Lewandowskim, Krzysztofem Popkiem, Januszem Skowronem, Tomaszem Stańką, Krzysztofem Zgrają, a także z Markiem Grechutą^[1] (płyty: Szalona lokomotywa, Złote przeboje^[2]), Marią Jeżowską, Anną Marią Jopek, Orkiestrą Ósmego Dnia, Johnem Porterem^[1] (płyta China Disco^[2]), Republiką^[1] (płyty: Obywatel GC, Tak tak i Piejo kury piejo^[2]), grupą Di Rock Cimbalisten, Jackiem Skubikowskim i Wilkami. Jego karierze poświęcone zostało hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 145 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego).

Jest kompozytorem ilustracyjnej muzyki filmowej, piosenek oraz tematów jazzowych, wydanych także drukiem w książce Krzysztof Ścierański: Kompozycje na bas solo. Jest:

– zwycięzcą ankiety czytelników pisma „Gitara i Bas” w kategorii jazz w 1994 r.,

– laureatem I nagrody w kategorii solistów na Studenckiego Festiwalu Jazzowego „Jazz nad Odrą” w 1978 r.,

– zdobywca Nagrody Artystycznej Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego w 1985 r.,

– w ankiecie Jazz Top magazynu „Jazz Forum” zwyciężał w kategorii gitarzysta basowy w latach 1983–1988, 1990 i 1992–2007^[1].

Trudno jednoznacznie zdefiniować wykonywaną przez niego muzykę. Balansuje na pograniczu jazzu, rocka, World Music (głównie etniczna muzyka afrykańska i latynoamerykańska) i muzyki elektronicznej, co tworzy jedyny w swoim rodzaju muzyczny świat. Znany jest głównie ze swoich solowych dokonań – występów i nagrań. W jego kompozycjach znajdziemy szerokie płaszczyzny dźwiękowe, klastery, interesujące harmonie, atrakcyjne brzmienia, oryginalne, wręcz nowatorskie rozwiązania sonorystyczne w ramach improwizacji opartych głównie o formę utworu^[2].