Pieśń Filaretów

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Tytuł:	Pieśń Filaretów
	Pieśń więzienna Filaretów
	Śpiew filarecki
Autor słów:	Odyniec, Antoni Edward
Autor muzyki:	nieznany
Melodia:	utworu Majówka^[8]
	ludowego utworu z okolic Krewa (na wschód od Wilna) Siemdzion małatiła^[9]
Data powstania:	1823 Utwór powstał w latach 1823–1824.

Informacje

Słowa pieśni napisał przyjaciel A. Mickiewicza, Antoni Edward Odyniec (1804–1885) w celi więziennej klasztoru bazylianów w Wilnie w latach 1823–1824. Został tu osadzony za przynależność do filaretów wraz z innymi członkami studenckich związków powstałych wśród młodzieży Uniwersytetu Wileńskiego (Promieniści, Filomaci, Filareci). A. E. Odyniec pisał ballady poetyckie, wiersze okolicznościowe, dramaty^[6].

Tytuł Pieśń Filaretów nie jest zbyt precyzyjny. Pieśni filareckich było wiele. Już w r. 1855 Brygida ze Świętorzeckich Zanowa ułożyła z nich obszerny śpiewniczek. Piosenka, o której mowa, w rękopisie autorskim Antoniego Edwarda Odyńca miała tytuł Wiwaty. A przy tytule charakterystyczna nota: „Wiwaty A. E. Odyńca w kozie składane w 1823 r. w Wilnie”. Istnieje jeszcze inna, wcześniejsza wersja Wiwatów Jana Czeczota, w której śpiewa się „Precz, precz nudy, troski” zamiast „Precz, precz smutek wszelki”. I jedna i druga piosenka mają tę samą melodię ludową z okolic Krewa (na wschód od Wilna) pt. Siemdzion małatiła – niewykluczone, że w opracowaniu Tomasza Zana^[9].

Bibliografia

1.	Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 55, 56.
2.	Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 150.
3.	Waśniewski Zbigniew, Kaszycki Jerzy, To idzie młodość: śpiewnik jednogłosowy, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1962, s. 63–65.
4.	Brojacz, Władysław, Krzemień, Krzysztof, Królikowski, Jacek, Karczma piwna, czyli huczne spotkanie Gwarków i Fuksów Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa – Kraków, Kraków, Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej przy Instytucie Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, 1980, nr 21.
5.	Prosnak Jan, Siedem wieków pieśni polskiej: śpiewnik dla młodzieży z komentarzem historycznym, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1979, s. 135–137.
6.	Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 24, 25, 198.
7.	Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 69–71. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.
8.	Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. I, nr 71, s. 91, 92. Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu. W śpiewniku zamieszczono skróconą wersję tekstu.
9.	Adrjański Zbigniew, Złota księga pieśni polskich: pieśni, gawędy, opowieści, Warszawa, Bellona, 1994, s. 96. Zamiast wdzięcznie płynie czas jest słodko płynie czas. Brak bisów.

Pieśń Filaretów

Logowanie

Odzyskiwanie hasła