Utwór powstał w okresie dyktatury generała Józefa Chłopickiego sprawowanej od 5 grudnia 1830 r. do 17 stycznia 1831 r. Do tekstu tego dołączono nieznacznie zmienioną melodię „Poloneza Kościuszki” („Podróż Twoja nam niemiła”) z 1792 r. anonimowego kompozytora, śpiewanego przez żołnierzy żegnających wyjeżdżającego do Saksonii generała, który po przystąpieniu króla do Targowicy (23 lipiec 1792 r.) i zaprzestaniu działań wojennych, podał się do dymisji^[6].

Muzyka tej pieśni przypisywana jest samemu Kościuszce. Początkowo był to utwór wyłącznie instrumentalny. W roku 1792 zmieniono go nieco i dołączono do niego tekst, zaczynający się od słów: „Podróż Twoja nam niemiła”. W czasie Powstania Listopadowego śpiewano tę pieśń z tekstem R. Suchodolskiego i adresowano do generała Józefa Chłopickiego. Później zmieniono w trzeciej zwrotce nazwisko Chłopickiego na Kościuszki i słowo „dyktator” na „naczelnik” oraz odpowiednio rym, przywracając pieśni jej pierwotny charakter (por. 4 wariant tekstu)^[11].

Co do roku powstania melodii źródła nie są zgodne: podają 1831 r., 1792 r., 1795 r^{[1], [4], [8], [9]}.

Piąty wariant tekstu utworu został nadesłany przez Jana Dąbrowskiego w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”. Pieśń jest parafrazą poloneza Rajnolda Suchodolskiego. Ukazała się drukiem w publikacji Franciszka Barańskiego pt. Jeszcze Polska... (cz. II, Słowa, Lwów-Warszawa b. r., s. II.)^[14].

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.