Adam Kowalski napisał tę piosenkę w okresie przekształcania się wioski rybackiej Gdyni w port handlowy i wojenny^[1]. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. władze niemieckie utrudniały Polsce korzystanie z portu w Gdańsku (tzw. wojna celna). Rząd polski postanowił w 1924 r. zbudować własny port i miasto Gdynię. Budowa miasta, portu i bazy marynarki wojennej na Oksywiu przebiegała w błyskawicznym tempie. W ciągu dwu lat zbudowano także magistralę kolejową ze Śląska do Gdyni z ominięciem Gdańska. W całym kraju powstawały koła Ligi Morskiej i Kolonialnej^[11]. Pieśń drukowana wcześniej na łamach pism, weszła ostatecznie do wydanego w 1937 r. zbioru 100 pieśni żołnierskich. Szczególną aktualność zyskała w latach 1938–1939, tj. w okresie zagrożenia Gdańska przez hitlerowców. Wówczas też poczyniono w pierwotnym tekście drobne zmiany, a Gdynię zastąpiono Gdańskiem (wariant 2). W latach drugiej wojny światowej korzystano często z jej melodii. W Sielcach nad Oką ułożono do niej słowa piosenki Fizylierzy^[1]. Autorką tej przeróbki była Janina Broniewska i znano ją także po tytułem Pieśń fizylierów^[9]. W czasie Powstania Warszawskiego przerobiono ją na Miasto, Stare Miasto, zaś na terenie Iłżeckiego w batalionie partyzanckim BCh „Ośki” – Jana Sońty napisano nowe słowa do pieśni tego zgrupowania. Wśród piosenek zgłoszonych w 1944 r. na konkurs tygodnika podziemnego „Wieści” znalazł się tekst piosenki podpisany godłem „Radło” Hej, do czynu, śpiewany również na nutę Chociaż każdy z nas jest młody (są to pierwsze słowa piosenki Adama Kowalskiego). Po II wojnie na ogół piosenka trafiała do śpiewników bezimiennie. Tak ją wydrukowano w zbiorku Niech rozbrzmiewa wolny śpiew. Zachowano autorstwo w Żołnierskiej rzeczy i w antologii Poeci żołnierzom^[1].

Spośród wszystkich pieśni o morzu ta pieśń najbardziej popularyzowała w narodzie idee morskie. Stała się hymnem marynarki wojennej^[11].