Piękna nasza Polska cała

Zgłoszenie do artykułu: Piękna nasza Polska cała

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Porównaj

Wariant 1

Strzałka

Piękna nasza Polska cała,

Piękna żyzna i niemała!

Wiele krain, wiele ludów,

Wiele stolic, wiele cudów!

Lecz najmilsze i najzdrowsze,

Przecież człeku jest Mazowsze.

Bo gdzie takie cudne stroje,

I śpiewanki i dziewoje?

Kto w podkówki tak wykrzesze?

Komu miłe tak pielesze,

Jak ojczyste Mazurowi? –

Niechaj cała Polska powie.

Poza Niemnem puszcza sroga,

A na Rusi błotna droga;

Góral zbytnio podkasały,

A niekiedy i zuchwały,

A więc nasza, nasza góra,

Nie ma w świecie nad Mazura.

Mówią, że tam na Podolu

Rośnie żyto bez kąkolu.

Ale u nas dary Boże

Płyną Wisłą, aż za morze;

Przyśpiewują jej flisaki,

A grosz człek ma jaki taki.

Gdzieś za światem Dniepr tam płynie

Sławne konie w Ukrainie;

Ale kto, jak Mazur właśnie,

Wioząc z konia biczem trzaśnie?!

Kiedy jedzie do Warsęgi,

Mówią wszyscy: Mazur tęgi![1], [7], [13], [14]

Wariant 2

Strzałka

Piękna nasa Polska cała,

Piękna żyzna i niemała!

Wiele krain, wiele ludów,

Wiele stolic, wiele cudów!

Lec najmilse i najzdrowse,

Przeciez cłeku jest Mazowsze.

Bo gdzie takie cudne stroje,

I śpiewanki i dziewoje?

Kto w podkówki tak wyksese?

Komu miłe tak pielese,

Jak ojcyste Mazurowi?

Niechaj cała Polska powie.

Mówią, ze tam na Podolu

Rośnie zyto bez kąkolu.

Ale u nas dary Boze

Płyną Wisłą, az za moze;

Psyśpiewują se flisaki,

A gros cłek ma jaki taki.

Gdzieś za światem Dniepr tam płynie

Sławne konie w Ukrainie;

Ale kto, jak Mazur właśnie,

Wioząc z konia bicem tsaśnie!

Kiedy jedzie do Warsęgi,

Mówią wszyscy: Mazur tęgi![2]

Wariant 3

Strzałka

Piękna nasza Polska cała,

Piękna, żyzna i niemała.

Wiele krain, wiele ludów,

Wiele stolic, wiele cudów,

Lecz najmilsze i najzdrowsze

Przecież człeku jest Mazowsze!

Bo gdzie takie cudne stroje,

I śpiewanki i dziewoje?

Kto w podkówki tak wykrzesze?

Komu miłe tak pielesze,

Jak ojczyste Mazurowi?

Niechaj cała Polska powie.

Poza Niemnem wielkie błota,

A za Bugiem Ruś sromota;

Góral zbytnie podkasały,

A Odraki lud zniemczały;

A więc nasza, nasza góra!

Nie masz w świecie nad Mazura!

Mówią, że tam na Podolu

Rośnie żyto bez kąkolu,

Ale u nas dary Boże

Płyną Wisłą, aż za morze,

Przyśpiewują jej flisaki,

A grosz ma człek jaki taki.

Gdzieś za światem Dniepr tam płynie,

Sławne konie w Ukrainie;

Ale kto jak Mazur właśnie

Wioząc, z konia biczem trzaśnie!

Kiedy jedzie do Warsęgi,

Mówią wszyscy: – Mazur tęgi!

Tęgi Mazur wej w pokoju,

Lecz się przyda i do boju!

Znane w Polsce kosyniery

I do boju Mazur szczery;

Gdy do kosy się przyłoży,

Tnie Moskala, jak gniew Boży!

Dana, dana, dana, dana,

Za Ojczyznę miła rana,

Prędzej zginą rzeki, góry,

Niźli Polska i Mazury;

Bies cię porwie, Mikołaju,

A swoboda będzie w kraju!

I zanucą w Polsce ludzie

O Mazurach i o cudzie,

Bo Bóg, żeby świat dziś stworzył,

Już z Mazurów by go złożył,

A pośrodku nich niecnotę

Mikołaja – na zgryzotę.[3], [4], [6], [9], [10], [12]

Wariant 4

Strzałka

Piękna nasza Polska cała,

piękna, żyzna i niemała,

wiele krain, wiele ludów,

wiele stolic, wiele cudów,

lecz najmilsze i najzdrowsze

przecież, człeku, jest Mazowsze.

Bo gdzie takie cudne stroje

i śpiewanki, i dziewoje?

Kto w podkówki tak wykrzesze?

Komu miłe tak pielesze,

jak ojczyste Mazurowi?

Niechaj cała Polska powie!

Mówią, że tam na Podolu

rośnie żyto bez kąkolu;

ale u nas dary boże

płyną Wisłą aż za morze,

przyśpiewują se flisaki,

a grosz ma człek jaki taki.

Gdzieś za światem Dniepr tam płynie,

Sławne konie w Ukrainie;

Ale kto jak Mazur właśnie

Wioząc, z konia biczem trzaśnie!

Kiedy jedzie do Warsęgi,

Mówią wszyscy: Mazur tęgi!

Dana, dana, dana, dana,

za Ojczyznę miła rana!

Prędzej zginą rzeki, góry,

Niźli Polska i Mazury![5]

Wariant 5

Strzałka

Piękna nasza Polska cała,

Piękna, żyzna i niemała.

Wiele krain, wiele ludów,

Wiele stolic, wiele cudów.

Lecz najmilsze i najzdrowsze

Przecież człeku jest Mazowsze.

Bo gdzie takie cudne stroje

I śpiewanki i dziewoje?

Kto w podkówki tak wykrzesze?

Komu miłe tak pielesze,

Jak ojczyste Mazurowi?

Niechaj cała Polska powie.

Mówią, że tam na Podolu,

Bośnie żyto bez kąkolu;

Ale u nas dary boże

Płyną Wisłą aż na morze,

Przyśpiewują se fisaki,

A grosz ma człek jaki taki.

Gdzieś za światem Dniepr tam płynie,

Sławne konie w Ukrainie,

Ale kto, jak Mazur właśnie,

Wioząc, z konia biczem trzaśnie!

Kiedy jedzie do Warsęgi,

Mówią wszyscy: Mazur tęgi!

Tęgi Mazur wej w pokoju,

Lecz się przyda i do boju,

Znane w Polsce Kosyniery,

I do boju Mazur szczery;

Gdy do kosy się przyłoży,

Tnie Moskala, jak gniew Boży.

Dana, dana, dana, dana,

Za Ojczyznę miła rana!

Prędzej zginą rzeki góry,

Niźli Polska i Mazury.

Bies cię porwie Mikołaju,

A swoboda będzie w kraju.

I zanucą w Polsce ludzie,

O Mazurach i o cudzie;

Bo Bóg, żeby świat dziś stworzył,

Już z Mazurów by go złożył,

A pośrodku nich niecnotę

Mikołaja na zgryzotę.[8]

Wariant 6

Strzałka

Piękna nasza Polska cała,

piękna, żyzna i niemała,

wiele krain, wiele ludów,

wiele stolic, wiele cudów,

lecz najmilsze i najzdrowsze

przecież, człeku, jest Mazowsze.

Bo gdzie takie cudne stroje

i śpiewanki, i dziewoje?

Kto w podkówki tak wykrzesze?

Komu miłe tak pielesze,

jak ojczyste Mazurowi?

Niechaj cała polska powie.

Dana, dana, dana, dana,

za Ojczyznę miła rana!

Prędzej zginą rzeki, góry,

niźli polska i mazury.

Bies cię porwie, Mikołaju,

a swoboda będzie w kraju.

I zanucą w Polsce ludzie

o Mazurach i o cudzie;

bo Bóg, żeby świat dziś stworzył,

już z mazurów by go złożył,

a pośrodku nich niecnotę

Mikołaja, na zgryzotę.[11]

Wariant 7

Strzałka

Beautiful and verdant is our country, Poland,

Beautiful, fertile and spacious;

With many counties, many people,

Numerous cities and myriads of wonders.

But the most pleasant and salubrious,

Of course, is the region of Mazowsze.

There the costumes are so colorful,

The songs so gay and the girls so fetching,

Whose spirited dancing

Bespeaks their love of homeland –

As all Poland will acclaim.[14]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 48, 49.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

2. 

Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 52.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

3. 

Straszewicz Marzenna, Ojców naszych śpiew: pieśni patriotyczne, Komorów, Prometeusz, 1992, nr 17.

4. 

Woźny Michał, Jeszcze jeden mazur dzisiaj: pieśń w łatwym układzie na fortepian, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 62, 63.

5. 

Wacholc Maria, Śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 53, 54.

6. 

Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 135, 215.

7. 

Bekier Elżbieta, Niech rozbrzmiewa wolny śpiew: śpiewnik, Warszawa, Książka i Wiedza, 1952-07, s. 31, 32.

8. 

Świerzyński Michał, Pieśni narodowe z muzyką: w setną rocznicę trzeciego rozbioru Polski wydane. Z. 2, Słowa, Kraków, Księgarnia K. Wojnara i Spółki, 1900, s. 26.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki.

9. 

Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 101, 102.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki.

10. 

Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. I, nr 56, s. 74, 75; z. III, nr 32, s. 44, 45.
W śpiewniku zamieszczono dwa warianty melodii utworu. Wersja pierwsza została opublikowana w zeszycie I bez informacji na temat autora muzyki. W zeszycie III podano natomiast skróconą wersję tekstu pieśni.

11. 

Pilecka Ligia, Tam na błoniu błyszczy kwiecie: śpiewnik historyczny, wyd. Wyd 1 2 rzut, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1985, s. 110.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.

12. 

Łochowski Leon, Korniewski Wiesław, ...pieśń ujdzie cało...: śpiewnik.. T. 1, Warszawa, Oddział Kultury Departamentu Wychowania Wojska Polskiego, 1992, s. 114–116.

13. 

Olszewski Jerzy, Śpiewnik młodej wsi: na 2 głosy, Warszawa, Centralny Związek Młodej Wsi, 1937, s. 88.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora słów i muzyki utworu.

14. 

Dziewanowska Ada, Pierce Andrea, Songs from the Krakowiak Polish Dancers’ Repertoire, s. 2.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora muzyki utworu.
Finansowanie

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Copyright © 2007-2024 Biblioteka Polskiej Piosenki. Zapoznaj się z polityką prywatności oraz informacją o wykorzystywaniu plików cookie.