Nazwisko: |
Turnau, Grzegorz |
Data urodzenia: |
31 lipca 1967 |
Miejsce urodzenia: |
Kraków |
Piosenkarz, pianista, kompozytor, także autor tekstów. Uczył się gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej w Krakowie. Studiował anglistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zadebiutował jako piosenkarz na XX Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1984 r., gdzie zdobył I nagrodę[1]. Wykonywał wtedy własne kompozycje do wierszy Wiliama Szekspira, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Witkacego. W tym samym roku został zaproszony do współpracy z Piwnicą Pod Baranami, z którą był związany do 1997 r., współtworząc jej programy, m.in.: spektakl Silviludia albo Niedole Wazów[2]. Jednocześnie dokonał też pierwszych nagrań dla Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie[1].
W swoim repertuarze ma kompozycje własne, pisane do tekstów poetyckich (m.in.: Michała Zabłockiego, Leszka A. Moczulskiego, także własnych) i wierszy (m.in.: Ewy Lipskiej, Edwarda E. Cummingsa, Konstantego Ildefons Gałczyńskiego). Od 1990 r. występuje ze swoim zespołem, z którym nagrał jedenaście solowych płyt[2] – w 1999 r. ukazał się jego debiutancki CD Grzegorz Turnau: Naprawdę nie dzieje się nic[1]. Cztery albumy uzyskały status Złotych, a dwie – Platynowych. Umieścił na nich wiele przebojów, m.in.: Bracka, Cichosza, Naprawdę nie dzieje się nic, Między ciszą a ciszą, Pamięć, Liryka, liryka. W swoim dorobku ma dużą formę muzyczną na pograniczu koncertu i spektaklu teatralnego pt. Wiecznie zielone jest drzewo życia do tekstów Bronisława Maja, a także cykl orkiestrowy Metaxu i koncert Kiedy ręce odpadną od wierszy, oparty na poezji Zbigniewa Herberta[2].
Jest również kompozytorem muzyki do:
– spektakli teatralnych i TV – np. Zmierzch (1997 r.), Iwona księżniczka Burgunda (2000 r.), Marat/Sade (2001 r.) – w reżyserii Tadeusza Bradeckiego, Zielona Gęś (2000 r.), Podróże Sindbada Żeglarza (2002 r.) i Balladyna – w reżyserii Jarosława Kiliana oraz Żaby w reżyserii Zbigniewa Zamachowskiego;
– filmów – np. Zakochany anioł (2004 r.), Niezawodny system (2008 r.);
– miniopery Życie prywatne Wazów[2].
Zagrał w filmie Śmierć Johna L. (reż. Tomasz Zygadło) oraz w bajce Inspektor Psina[1]. Był jednym z solistów Nieszporów Ludźmierskich i oratorium Droga, Życie, Miłość Jana Kantego Pawluśkiewicza[2] w reżyserii Roberta Glińskiego w Teatrze Muzycznym w Gdyni[1].
Współpracował z wieloma artystami, m.in.: z Ewą Małas-Godlewską, Anna Marią Jopek (album 11:11), Dorotą Miśkiewicz (album Pod rzęsami), Justyną Steczkowską, Magdą Umer (album Kołysanki-utulanki), Krzesimirem Dębskim (album Witaj, Gwiazdo Złota), Wojciechem Majewskim (album Zamyślenie), Stanisławem Sojką (piosenka Soplicowo) i grupą Voo Voo[2].
Jest laureatem:
– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ’94 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Grzegorz Turnau w „Trójce”),
– Fryderyk ’95 w kategoriach wokalista roku, album roku – piosenka poetycka (To tu, to tam),
– Wiktora ’95,
– nagrody Programu III Polskiego Radia im. Mateusza Święcickiego w 1996 r.,
– Grand Prix Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’96,
– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk ’97 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Grzegorz Turnau: Tutaj jestem),
– Wiktora ’98[1],
– „Philip Award 1999” za piosenkę Soplicowo[2],
– nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2002 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Grzegorz Turnau: Nawet),
– Fryderyk 2004 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Grzegorz Turnau: Cafe Sułtan)[1],
– w październiku 2004 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2],
– Fryderyk 2005 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Grzegorz Turnau:11.11),
– Fryderyk 2006 w kategorii album roku – piosenka poetycka (CD Grzegorz Turnau: Historia pewnej podróży),
– Superjedynki w kategorii płyta literacka (CD Grzegorz Turnau: Cafe Sułtan) na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 2005,
– Superjedynki w kategorii płyta literacka (CD Grzegorz Turnau: Historia pewnej podróży) na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole 2007[1].