Łojan, Jan Kazimierz

Zgłoszenie do artykułu: Łojan, Jan Kazimierz

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Nazwisko:

Łojan, Jan Kazimierz

Łojan, Kazimierz

Data urodzenia:

29 grudnia 1931

Miejsce urodzenia:

Żytowiecko

Data śmierci:

18 stycznia 1992

Miejsce śmierci:

Poznań

Informacje

Dziennikarz, publicysta, satyryk, autor tekstów piosenek. Studiował filozofię i polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Debiutował w czasie studiów jako autor amatorskich teatrzyków studenckich. W latach 1952–1958 współtworzył i kierował międzyuczelnianym Studenckim Teatrzykiem Satyryków w Lublinie, pisał dla kabaretów Alabama i Mikroform, współpracował też jako autor z Teatrem Studenckim Gong 2. W 1959 r. współorganizował kabaret dziennikarzy Czart w Lublinie, w którym także występował we własnych programach.

W 1960 r. związał się z redakcją literacką Rozgłośni Polskiego Radia w Lublinie. Dla niej tworzył cykle audycji satyryczno-muzycznych, m.in. Dobry wieczór, Z anteną na bakier, Kto się z czego śmieje. Organizował także i prowadził estradowe programy dla młodzieży Spotkania z piosenką, w których debiutowali m.in. Elżbieta IgrasPiotr Szczepanik. W 1968 r. nawiązał współpracę z Kazimierzem Grześkowiakiem, dla którego stworzył repertuar estradowy i płytowy oraz z Silną Grupą Pod Wezwaniem.

W 1973 r. przeniósł się do Poznania. Do 1992 r. był kierownikiem literackim Estrady Poznańskiej. Współpracował z tamtejszym kabaretem Przesiadka i krakowskim Kurierkiem, estradą, radiem i telewizją.

Jest autorem licznych publikacji, felietonów i drobnych form literackich drukowanych w prasie lubelskiej, a później poznańskiej, cykli bajek muzycznych dla dzieci W Karzełkowie (muz. Zbigniew Górny), Najpiękniejsze bajki świata (muz. A. Borowski), Dziecko potrafi oraz tekstów piosenek m.in. dla Andrzeja i Elizy, Hanny Banaszak, Bandy i Wandy, Tadeusza Chyły, Krystyny Giżowskiej, Homo Homini, Grażyny Łobaszewskiej, Jerzego Rybińskiego, Turbo.

Jest laureatem:

– nagrody młodych w konkursie literackim w Lublinie w 1951 r.,

– nagrody TVP na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’70 za To je moje,

– III nagrody koncertu Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej ’78 za Zwierciadło czasu.

Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 60 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].

Bibliografia