Tytuł: |
Jak to na wojence |
|
A kto chce rozkoszy użyć |
|
Śpiew ułański |
|
Pieśń żołnierza |
|
Marsz ułański |
|
Pieśń wojacka |
|
Żołnierska dola |
|
Jak to na wojence ładnie |
|
Na wojence |
|
Marsz żołnierzy Langiewicza |
Klasyfikacja: |
pieśń legionowa |
Autor słów: |
Tarnowski, Władysław |
Autor muzyki: |
nieznany |
Tarnowski, Władysław[6], [16] |
|
Melodia: |
węgierska |
marszu z 1863 r.[10] |
Piosenka niniejsza jest zlepkiem ułańskiej i starodawnej piosenki żołnierskiej[4]. Jej geneza sięga polskich powstań, co wpłynęło na jej popularność oraz rozprzestrzenienie[5].
Pieśń ta śpiewana była również jako Marsz żołnierzy Langiewicza, a także w oddziale gen. D. Czachowskiego[16].
Słowa zostały wyjęte z licznych przeróbek starej żołnierskiej pieśni pt. Żołnierz ochoczy, powstałej około 1800 r. Dzięki swej dziarskiej melodii, pieśń rozbrzmiewała w szeregach Legionów z tekstem mniej lub więcej zmienionym[15].
Tekst piątej wersji utworu został nadesłany przez Jana Balickiego i Marię Włodarczyk w ramach konkursu zorganizowanego staraniem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Wiejskiej oraz redakcji tygodnika „Nowa Wieś”. Jest to wariant pieśni powstańczej oddziałów Langiewicza z 1863 r. (por. z Marsz powstańców Langiewicza), rozpowszechnionej wśród legionistów w latach 1914–1918. Ukazał się drukiem w publikacji Franciszka Barańskiego pt. Jak to na wojence ładnie. Według W. Borowego geneza utworu sięga co najmniej XVIII w., o czym napisał w artykule pt. Pieśń o rozkoszach żołnierskich („Pamiętnik Literacki” 1950, z. 3-4, s. 833-840)[15].
Pieśń jest kolejną wersją pieśni Wł. Tarnowskiego A kto chce rozkoszy użyć. Melodia oparta na ludowej pieśni węgierskiej. W tej formie pieśń była bardzo popularna w czasie I wojny światowej we wszystkich polskich oddziałach (por. 15, 17 wariant tekstu)[16].
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.