Klarnecista i saksofonista, lider zespołów jazzowych, kompozytor, jeden z pionierów powojennego ruchu jazzowego. Dzieciństwo spędził we Lwowie. Od piątego roku życia uczył się gry na fortepianie i akordeonie. Po wojnie zamieszkał w Krakowie. W 1945 r. został słuchaczem tamtejszej Średniej Szkoły Muzycznej w klasie klarnetu. Prywatnie uczył się grać na saksofonie. Na utrzymanie zarabiał fotografowaniem, grą w orkiestrze Kazimierza Turewicza i z własnym zespołem. W 1949 r. rozpoczął studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Mimo że jazz uznany był wówczas za muzykę obcą ideologicznie i stał się sztuką zakazaną, nie zrezygnował z grania. Założył krakowsko-łódzki zespół jazzowy Melomani, z którym w 1952 r. wystąpił w Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. W listopadzie 1954 r. zainaugurował trwające do dziś Zaduszki Jazzowe w Krakowie. W latach 1956–1957 uczestniczył z Melomanami w koncertach I i II Międzynarodowego Festiwalu Jazzowego w Sopocie.

Po studiach zamieszkał w Warszawie. Związał się z Jazz Club „Hybrydy”, gdzie w 1958 r. prowadził zespół Traditional Jazz Makers w składzie: Tadeusz Federowski – dr., Jerzy Matuszkiewicz – sopr. sxf., Zbigniew Namysłowski – tbn., Zdzisław Orłowski – cb., Bohdan Styczyński – co., Gwidon Widelski – pf. Rok później firmował działalność kwartetu: Władysław Jagiełło – dr., Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf., Zdzisław Orłowski – cb., Gwidon Widelski – pf. W kwietniu 1958 r. założył zespół Polish All Stars w składzie: Roman Dyląg – cb., Tadeusz Federowski – dr., Andrzej Kurylewicz – pf., Jerzy Matuszkiewicz – sopr. sxf., Zbigniew Namysłowski – tbn., Bohdan Styczyński – co. Koncertował z nim w Danii (był to pierwszy w historii występ polskiego zespołu jazzowego na forum międzynarodowym), Czechosłowacji, Rumunii i ZSRR. W latach 1958–1962 prezentował swoje zespoły na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej „Jazz Jamboree” w Warszawie. W 1958 r. wystąpił z Kwartetem (Władysław Jagiełło – dr., Wojciech Karolak – pf., Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf., Zdzisław Orłowski – cb.), w 1959 r. z Kwintetem (Roman Dyląg – cb.,

Tadeusz Federowski – dr., Wojciech Karolak – pf., Włodzimierz Kowalski – g., Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf.), w 1960 r. z Big Bandem Hybrydy, a w latach 1961–1962 ze Swingtetem. W 1962 r. wziął udział w Światowym Festiwalu Młodzieży w Helsinkach. W 1964 r. z zespołem All Stars (Roman Dyląg – cb., Tadeusz Federowski – dr., Krzysztof Komeda – pf., Andrzej Kurylewicz – tr., Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf., Jerzy Milian – vib.) wystąpił w filmie Jazz aus Polen (reż. Janusz Majewski), zrealizowanym w Warszawie przez Joachima Berendta dla telewizji zachodnioniemieckiej.

W połowie lat 60. poświęcił się kompozycji muzyki rozrywkowej i filmowej. Jego kariera jest tematem hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odc. 66 (reż. Ryszard Wolański). Jest autorem muzyki do około dwustu filmów fabularnych, krótkometrażowych, animowanych, reklamowych i seriali TV. Zadebiutował muzyką do filmu Dwa żebra Adama, z którego motyw z dopisanym później tekstem stał się przebojem Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej Opolu ’64. Także wiele innych jego utworów skomponowanych na potrzeby filmu i TV żyje w postaci piosenek poza ekranem, m.in.: Miłość swe humory ma i Wyrzeźbiłem twoją twarz (Małżeństwo z rozsądku), Był taki czas (Stawka większa niż życie), Nie bądź taki szybki Bill (Wojna domowa), La valse du mal (Palace Hotel), Róża i bez (Jak rozpętałem II wojnę światową), Tak bym chciała kochać już (Słona róża), Panna z mokrą głową (film pod tym samym tytułem).

Jest kompozytorem piosenek m.in. dla Hanny Banaszak, Fryderyki Elkany, Haliny Frąckowiak, Wojciecha Gąssowskiego, Kaliny Jędrusik, Dany Lerskiej, Bohdana Łazuki, grupy Novi Singers, Łucji Prus, duetu Rinn-Czyżewski, Andrzeja Rosiewicza, Ireny Santor, Skaldów, Katarzyny Sobczyk, Mieczysława Wojnickiego.

W 1996 r. powrócił do jazzu. Zagrał temat Swanee River, sygnał Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Rozrywkowej „Jazz Jamboree” w 1996 r. Dwa lata później stanął na czele Swing Old Stars, swego nowego zespołu w oldboyowej obsadzie: Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf., Andrzej Dąbrowski – dr., Przemysław Dyakowski – ten. sxf., Wojciech Karolak – pf., Janusz Kozłowski – cb.). W 2005 r. stanął na czele Swing Believers (Jerzy Matuszkiewicz – alt sxf., Wojciech Kamiński – pf., Janusz Kozłowski – cb., Bogdan Kulik – dr.).

Zdobywca nagród i laureat:

• II nagrody za piosenkę W siną dal w wykonaniu Igi Cembrzyńskiej i Bohdana Łazuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1965 r.,
• I nagrody za piosenkę Nie bądź taki szybki Bill w wykonaniu Heleny Majdaniec a Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1966 r.,
• Brązowego Lwa Gdańskiego za muzykę do filmu Wierna rzeka na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1987 r.,
• nagrody za całokształt twórczości na Festiwalu Filmów Dziecięcych w 1990 r.,
• nagrody za muzykę na Festiwalu Filmów Reklamowych w Krakowie w 1993 r.,
• nagrody Programu III Polskiego Radia im. Mateusza Święcickiego w 1997 r.,
• odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 1997 r.,
• Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 2002 r.,
• za całokształt działalności artystycznej został uhonorowany Diamentową Tarką na Old Jazz Meeting w Iławie w 2006 r.,
• odznaczony medalem Złoty Helikon przez krakowski „Jazz Club” w 2006 r.,
• odznaczony brązową statuetką Baranka Jazzowego przez krakowską „Piwnicę pod Baranami” w 2006 r.,
• uhonorowany Złotym Fryderykiem w 2008 r.,
• otrzymał tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Jasła” w 2012 r.,
• odznaczony Srebrnym oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w 2005 r. i 2013 r.,
• nagrody Orła za Osiągnięcia życia – najbardziej zaszczytną nagrodą Polskiej Akademii Filmowej w 2021 r.
^{[1], [2], [3]}.